Chapter 4

92 5 0
                                    

Ilang araw ang lumipas at lagi kaming ganito. After school ay pupuntahan sya para ibigay ang pagkaing binibinili ko para sakanya at masaya ako dito dahil deserve nya rin makatanggap ng grasya para sa mga mabuting nagagawa nya.

Wala lang saakin kung pati allowance ko ay nauubos para sa kanya ang mahalaga naitatrato ko sya ng mabuti. Reflection lang sa ibang tao yan. Kung mabuti ang pinapakita mo sa ibang tao ay ganun din ang ipapakita nila.

Kinagabihan ay gumagawa ako ng assignment and report nang maisip ko yung pulubi. Wait? Sa tagal ko na siyang nakakausap ay hanggang ngayon ay hindi ko pa alam ang kanyang pangalan. Shet, ang galing mo talaga cassy.

Hindi ko talaga lubos maisip kung bakit nasa ganoong sitwasyon siya ngayon, yung kapatid nyang bunso ay wala na rin. Anong dahilan ba para madala sila sa ganitong pangyayari?

Nakaupo ako sa harap ng desk study ko at iniisip ang mga bagay bagay tungkol sa kanya nang tingnan ko ang orasan, hindi ko namalayan ang oras na halos isang oras ko nang  itinutunganga ang notes and laptop.

"Shit! Damn, anong oras na ang dami ko pang tatapusin" at hayun nga late na ako nakatulog dahil sa report na hinagulgol ko sa paggawa dahil kailangan kong i-discuss 'to bukas.

Puyat at sakit ng ulo ang aking naramdaman habang nag rereport sa harap pero sa awa ng panginoon nai-deliver ko nang maayos ang aking report.

Matapos ang oras ay nagpaalam ako sa guro na mag c-cr sandali at napayagan naman ako nito. Mag-isa lang ako sa loob ng cr at naghilamos. Well, kahit matanggal ko ang make-up ko, okay lang dahil light lang naman ako maglagay sa mukha. Naghilamos at pinunasan aking mukha ng puting panyo.

Tinitignan ko lang ang sarili nang bigla akong mapanoot.

"Ang pangit mo" paghusga ko sa sarili at nagpunas ulit.

"Buti alam mo" natigil ako sa pagpunas sa mukha ko dahil may bangaw na namang sumabat. Tumingin ako dito at tatlo silang nag pasukan sa loob ng restroom at sinara ang pinto. Napabungtong hininga na lamang ako at dismeyang nag-ayos nang sarili.

"Anong kailangan nyo?" Walang gana kong tanong habang nakatingin sa salamin.

"Ikaw yung babaeng nagpa-kick kay liam, right?" Tanong nya nang pataray at tinaasan pa ako ng kilay. Seriously? Ganito ba talaga kadami ang naging babae ni liam? God.

"Oh anong meron?" Humarap ako dito ng nakataas din ang kilay, bakit? Sya lang ba pwedeng magtaas ng kilay dito?

"Naging ex nya?" Tanong nya ulit na makikita mo sakanyang expression na nadidiri pa ito. Nakakainis na 'to ah. Pag ito sinampal ko ng kaliwa't kanan iyak to.

"Ano bang problema mo? Ano naman kung ako nag pa-kick sa malibog na yun? Oo ex nya ako. Bat ikaw? Babae nya?" Sagot ko na binulgar ang lahat kahit wala pangkasiguraduhan kung totoo nga bang naging babae nya itong nasaharapan ko. Tinitignan lang ako nito nang makita ko sakanya na ngumiti at tumili.

"AAAAHHHH!!! Omgggggg. So tama nga ako!" Napanoot ako ng kilay dahil hindi ko alam kung bakit naging ganito ang expression nito. Wait? Ano bang pinagsasabi nito?

"Hi, hi, hi I'm Miles Monreal. These are my friend yza and zydin" at isa isa sila nagpakilala. Sandali? Ano ba talaga nangyayari?

"I was liam ex girlfriend" nagulat ako sa sinabi niya. Tangina, seryoso? Nang two-timer pa sya ha. Oo nga pala nag jowa nga pala ako ng isang dakilang babaero ng campus na'to.

"What?" Mahinang pagbigkas ko.

"Kaso 3 weeks lang naging kami pero nagpapasalamat ako sayo dahil pina-kick mo sya!" Kanyang selebrasyon.

Im In Love With A Homeless Guy: Where's Lorenzo? (COMPLETED) Where stories live. Discover now