''Tam hatırlamıyorum aslında sadece soğuktu. Sonra alıştım ve gözlerim kapandı. Uyandığımda da hastanedeydim zaten.'' Eijirou, Katsuki'nin elini tuttu.
''Sarışınım, bu aralar ünlü olan ve internette her yerde gezen şeyi biliyor musun?'' Katsuki gözlerini kapattı ve cevap verdi. ''Evet biliyorum Ei. Çifte intihardan bahsediyorsun değil mi? İnsanlar yeni tanıştığı veya önceden bildiği kişilerle intihar ediyorlar.''
Eijirou kafasını olumlu anlamda salladı. Başka bir şey hakkında konuşmadılar. Sadece düşündüler. İkisi de biliyorduki burada artık yaşayamazlardı. Okula gitseler dışlanırlardı, aileleri desek asla onları kabul etmezlerdi, iş bulmaya çalışsalar etraftaki insanların bakışlarına tekrar maruz kalacaklardı.
O gece hiç uyumadılar. Çünkü ikiside o geceyi aydınlatan ayı son kez göreceklerini biliyorlardı.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
!Smut!
''Katsuki artık içine girebilir miyim?'' dedi Eijirou sabırsızlanırken. Sarışın ise yüzünü yastığa gömmüş evet anlamında mırıltılar çıkarttı. Kızıllı yavaşça kendisini ittirdiğinde Katsuki kafasını yastıktan kaldırmış nefes almaya çalışmıştı. Eijirou ise tamamen içeri girmiş hareket etmek için erkek arkadaşından izin bekliyordu.
Sarışın sırt üstü yatmak için döndü. İkisi de birbirinin yüzünü görmek istiyordu o yüzden bu pozisyon en iyisiydi.
''Hadi Ei! Ne bekliyorsun?!'' Kızıllı bunu beklediği için sarışının içine tekrar çıkıp girdi. Bir yandan Katsuki'nin göğüs uçları ile oynuyordu ve bu sarışını deli ediyordu.
Eijirou gel gitlerini hızlandırırken ikiside son noktaya gelmişti. Eijirou hızlandığında ikisi de çok iyi hissediyordu. O kadar ses yüzünden yan komşulardan şikayet geleceğine eminlerdi ama umurlarında değildi. Onlar bu özel anları yaşarken birbirlerinin yüzünü görmeyi ve sesini duymayı çok seviyorlardı. Şimdi ise ilk turu bitiren Eijirou ikinci tur için hazırlanıyordu. Katsuki ise nefesini düzenlerken ikinci tur için sabırsızlanıyordu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sabah olduğunda ikisi de aynanın karşısına geçti. Yüzlerini yıkayıp dişlerini fırçaladılar. Saçlarını düzeltip en sevdiği kıyafetleri giydiler. Artık hazırlardı. Evin kapısını açmadan önce son kez dudaklarını birleştirdiler.
~~~~~~~~~~~~~~~~~
İşte oraya gelmişlerdi. Katsuki'nin önceden çıktığı ve düştüğü sahilin olduğu yere geldiler.
Kayanın üstüne çıkıp ellerini tuttular. İkisi de bunun son olduğunu biliyordu. Birbirlerine baktılar.
''Eijirou, bana o gün elini uzattığın ve beni kaldırdığın için teşekkür ederim. Eğer sen olmasaydın hala o bakışlar, gülüşler altında eziliyor olurdum. Eğer sen olmasaydın gerçek aşkı yaşayamazdım. En çok özleyeceğim şey gülüşün ve sıcacık ellerin olacak. Umarım bulutların üstünde olduğumuzda bile beraber olabiliriz. Seni seviyorum.'' Katsuki cümlesini bitirdiğinde hemen Eijirou başladı.
''Katsuki, benim gerçek kişiliğimi bulmamı sağladığın için teşekkür ederim. Eğer sen olmasaydın ben ne olduğumu ve kişiliğimi bilmezdim. Sonra sen hayatıma girdiğinde sana verdiğim ilk öpücükle sana aşık oldum ve kendimi sende buldum. Senin kahkahaların, yumuşak ellerin beni senin yanında tutuyor. Ellerin o kadar yumuşak ki onları asla bırakmak istemiyorum. Sana her zaman elimi uzatmak ve gülümsemek istiyorum. Çünkü artık benim gülümsemem senin için var, benim kalbim senin için var. Kalbim senin için atıyor, ellerim senin ellerini tutmak için sıcak kalıyor. Senin dediğin gibi umarım bir sonraki hayatımızda veya bulutların üstünde bile beraber oluruz. Seni seviyorum.''
Eijirou cümlesini bitirdiğinde Katsuki her zamanki gibi çıkışmaya başladı. ''Haksızlık ama senin cümlelerin daha güzeldi. Nasıl öyle cümleler kurabiliyorsun!''
Eijirou kıkırdadı. ''Seni düşündüğümde tüm bunlar aklıma geliyor.'' Katsuki duraksamadan atladı. ''Benimde seni düşündüğümde aklıma bir sürü şey geliyor ama onları kelimelere dökmek zor Ei.'' Kızıllı sıcak gülümsemesini sunduktan sonra denize baktı. ''Hazır mısın Katsuki?''
Sarışın kafasını aşağı yukarı doğru salladı. İkisi birbirine gülümsedi ve kendilerini soğuk suya bıraktılar. Katsuki alıştığı soğuk sularda sonunun gelmesini bekledi. İkisininde bu dünyada bir yeri kalmamıştı. Hiç bir yere uymuyorlardı. Sanki bir yapbozun fazladan parçalarıymış gibi kimse onları istemiyordu. Yapılması gereken en doğru şey buydu diye düşünmüşlerdi.
Eijirou'nun bedeni soğuk su ile buluştuğunda sarışının neden bu kadar abarttığını anlamıştı. Gerçekten soğuk ve karanlıktı ama tuttuğu elin sahibi karanlık denizi bile aydınlatıyordu. Son gücü ile yanındaki bedeni kendine çekti ve sarıldı. Eijirou artık rahat bir şekilde ölebilirdi.
Eijirou henüz gözlerini kapatamadan Katsuki son nefesini vermişti. Katsuki bir daha nefes alamayacaktı. Onun için yolun sonu gelmişti. Şimdi ise Eijirou ölecekti. Gözlerini kapattı ve kendini ölüme teslim etti. Artık bulutların üstünde daha mutlu bir şekilde yaşayabilirlerdi.
~~~~~~~~~~~~~~~~
The end.
Lütfen kızmayın bu zaten angst bir kitap böyle biteceği belliydi xhbdhsdusbdh
Buraya kadarmış demekki :(
Belki ikinci bir son yapabilirim.
Eğer isterseniz xd
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
