Rudely Yours

Chapter 47:

Addison's

Nandito kami ngayon sa may cafiteria. Natapos ang mga linggo na cold sa'kin si Dayle. Hindi 'ko siya maintindihan. Ang gulo niya. Tuwing tinatanong o kinakamusta 'ko naman siya ay apura sabi na ayos lang siya.

Naiisip ko rin naman araw-araw ang sinabi ni Karina nung nakaraan, may point kasi siya. We have our own lives, I want Dayle to enjoy his moment here in the Philippines. Ayokong ganito siya habang wala ako.

"Dayle, you left your handkerchief." sabi 'ko kay Dayle nang nasa hallway na kami.

"Thank you." he said after he got his handkerchief from me.

Pagkatapos no'n ay wala na kaming pinagusapan.

Days went past, cold na talaga kami sa isa't isa. Palapit na rin nang palapit ang pag-alis 'ko. Hindi 'ko alam kung ano ang mero pero may mali talaga kay Dayle.

Nandito kami ngayon sa isang restaurant ni Dayle at kumakain. Hindi 'ko alam kung paano namin kinakaya ang makakain at makapasyal nang hindi naguusap at tahimik lang. Habang naglalakad papuntang parking ay hindi 'ko na nakayanang 'di magsalita.

"Aalis na ako next two weeks." pagtatopic 'ko. Tomorrow's our graduation day.

He stopped then stared at me darkly, "Don't mention it." sabi nito sabay lakad uli.

"So ano? Hindi 'ko nalang ba imemention lagi?! Hindi 'ko imemention hanggang sa kinabusakan nakaalis na ako ganon?"

"Kung pwede lang, gano'n nalang sana." he said.

Agad akong nainis at hinila ito para mapatigil siyang maglakad.

"Alam mo Dayle? Napakagulo mo!! Ba't ka ganyan?! Ano bang problema mo?!" naiinis na sabi 'ko.

He just looked at me deeply.

"Ano? 'Di ka magsasalita? Dayle, natapos ang buwan na ganito tayo? Hindi ka ba nagsasawa? Umayos ka!! Paano pag umalis pa ako? Wala na talaga tayong communication gano'n?!"

He just looked at me before walking away. Agad akong napasabunot sa buhok dahil sa inis.

"Putangina, kinakausap pa kita Dayle!!" naiinis na sabi 'ko sabay harang sa kaniya.

Napatingin ako sa walang emosyong mata ni Dayle at tila gusto 'ko nang maiyak. Ganto nalang ba kami? Ganto nalang ba? Hindi 'ko siya maintindihan. Ba't hindi niya sabihin sa'kin kung may problema? Girlfriend pa ba niya ako?

"L-let's break up." naiiyak na sabi 'ko.

I waited to see a reaction on his face but I immediately became disappointed.

"Yes, we should." he said, agad naman akong napa-nganga at naluha.

"W-we should?" 'Di makapaniwala na sabi 'ko.

"You're the one who said it right? Then let it be."

"O-oo nga naman." mapaklang sabi 'ko. "W-walang rin namang mangyayari sa'tin kung ganito l-lang tayo. B-besides, a-aalis na naman ako. E-enjoy your life here Dayle pagkaalis 'ko. G-goodbye." sabi 'ko sabay takbo at alis.

Hindi man niya ako pinigilan. Wala man siyang reaksyon.

Lumuluha akong sumakay ng taxi, at nang makarating sa bahay ay do'n umiyak nang umiyak.

Natapos ang araw at ang graduation, nawalan ako ng gana sa lahat. Bukas na rin ang alis namin papuntang Spain, matutulog na sana ako nang biglang tumawag si Klint,

"Hello?"

["Addison! Nandito kami sa *** bar nila Dayle! Lasing na lasing pre!!!"]

"H-ha? S-sige pupunta ako."

Dali-dali akong gumayak para pumunta kung nasaan sila Klint. Tumakas pa nga ako dahil tulog na sila mom, sumakay nalang ako sa taxi at pumunta kahit delikado na.

Pagdating sa may labas ng bar ay nakita 'ko kaagad si Klint, agad itong kumaway sa'kin nang makita ako. Pagkalapit 'ko naman ay nakipag-apir ito sa'kin. Ganito sila sa'kin ni Bryan tuwing nagkikita kani kaya't natatawa ako.

"Uwian mo 'ko ng pasalubong pag magbabakasyon sa sa Pinas ah." bungad sa akin ni Klint, agad 'ko naman itong hinampas.

"Ang gandang bungad ha?" natatawang sabi 'ko.

Tumawa ito at sinamahan ako papasok sa may bar, inalalayan ako nito at hinawakan para hindi ako magitgit. Aasarin 'ko pa sana si Klint nang bigla akong mapahinto sa nakita,

I saw Karina went closer to Dayle then kissed him.

"Oh shit." mura ni Klint dahil sa nakita, lalapit na sana ito sakanila nang bigla 'ko itong hilahin agad palabas.

"Fuck! Sorry Addison." nahihiyang sabi ni Klint nang makalabas na kami.

"A-ayos lang 'y-yon. B-break na naman kami at aalis na naman ako." mapaklang ngiti 'ko.

"Tangina, sorry talaga." sabunot nito sa sarili.

Kinabukasan ay gumayak na kami para makaalis nang bigla 'kong makita si Karina na nagmano kanila mom, pagkatapos ay iniwan muna kami nila mom at pumunta na sa sasaktan. Si Karina naman ay nakangiting lumapit sa'kin. Napaka kapal ng mukha.

"Hello Addison! I'm here to say safe flight." she plastically said.

Hindi na ako nakapag timpi at sinampal 'ko ito ng malakas. Halata naman ang gulat sa mukha na 'to.

"You snake." seryosong sabi 'ko rito.

Nainis ako nang marinig ang tawa nito, "A beautiful snake." she smirked.

"So planado mo 'to? Well, congrats."

"Yes, it's my plan. Ang ganda 'no? Hindi na kita gagantihan ng sampal Addison, aalis ka na naman e. Wala ka nang magagawa, akin na si Dayle."

---

Kakarating lang namin ngayon sa airport sa Spain, sinalubong naman kami nila tita, I can see concern through Sylvia's eyes. Nang makarating sa bahay ay agad akong pumunta sa kwarto at umiyak nang umiyak, dinamayan naman ako ni Sylvia.

"That Karina bitch!!" inis na sabi 'ko sabay iyak.

"Yeah, that bitch!" sabi pa ni Sylvia habang hinahagod nito ang likod 'ko.

"N-napakasama niya, n-napakaplastik niya. I-i can't believe that she can do this to me. I-i trusted her." umiiyak na sabi 'ko.

"I can't believe that you only slapped that bitch? She deserve more!!" inis naman na sabi ni Sylvia. Hindi naman ako sumagot at umiyak lang,

"You shouldn't cry. You need to be the best version of yourself before you went home. Let her see what she betrayed. Be strong and be a totally different person my dear. Shock them and let them drool over you"