If I could..

Part 52

Κ-Καρδούλα μου,
σίγουρα θέλεις να πάμε;
Δ-Πρέπει να σταθώ στην αδελφή μου,
το υποσχέθηκα πρώτα στον εαυτό μου και μετά σε εκείνη,
θα το κάνω.
Κ-Αν νιώσεις οτιδήποτε να μας το πεις όμως,
εντάξει;
Δ-Μην ανησυχείς και μην αγχώνεσαι, δεν πρόκειται να ρισκάρω την ζωή του μωρού μας,
απλά θέλω να είμαι κοντά της όσο γίνεται.
Κ-Η μικρή ξύπνησε νωρίτερα από εμένα και είναι κάτω στο σαλόνι.
Δ-Για τον Αχιλλέα είναι έτσι;
Κ-Βασικά για την κηδεία,
κάτι έχει γίνει δεν κατάλαβα τι,
μου είπε να σε προσέχω και να μην σε αφήσω ποτέ μόνη σου.
Δ-Οκευ το έπιασα,
ωραία καθίσαμε,
πρέπει να πάω να της μιλήσω,
δεν γίνεται να την αφήσω να το περάσει όλο αυτό μόνη της.

Η όλη ατμόσφαιρα μαζί του χάλασε και η αδελφη μου πήγε στο μπάνιο, άλλαξε ρούχα και ήρθε κάτω στο σαλόνι όπως και ο Κωνσταντίνος, εκείνος πήγε στη κουζίνα να της φτιάξει κάτι ελαφρύ να φάει ενώ εκείνη κάθισε δίπλα μου και αρχίσαμε να μιλάμε.

Δ-Βλέπω ντύθηκες από τώρα στα μαύρα,
γιατί βρε μωρό μου το κάνεις αυτό στον εαυτό σου;
δεν είναι λύση αυτή.
Ε-Συγνώμη είμαι λίγο κάπως.
Δ-Το ξερω ότι σου είναι δύσκολο,
το καταλαβαίνω όμως αν θέλεις να μου πεις κάτι, μπορείς να μου το πεις.
Ε-Το ξέρω αδελφούλα μου και σε ευχαριστώ για αυτό αλλά δεν θέλω να μιλήσω τώρα.
Δ-Έλα ζουζούνα,
πες μου, τι έγινε;
τι είδες και σε έκανε έτσι;
Ε-Κάποια παιδιά ανέβασαν για τον θάνατο του Αχιλλέα στο instagram και το είδα και απλά δεν μπορώ να το χωνέψω..
Είχα βρει και εγώ έναν άνθρωπο και έγινε όλο αυτό..
Δ-Αν θέλεις κλαψε να ξεσπάσεις,
θα σε βοηθήσει.
Ε-Μια αγκαλιά θέλω.
Δ-Έλα εδώ μικρό μου πλασματακι.

Με πήρε αγκαλιά και ένιωσα λες και ξέχασα τα πάντα για μια στιγμή,
ήταν η ασφάλεια μου,
η σιγουριά μου,
μου έδωσε την δύναμη που χρειαζόμουν και δεν είχα.
Μετά από λίγες ώρες ντυθηκαμε στα μαύρα και πήγαμε στην κηδεία του Αχιλλέα.
Πριν φύγουμε από το σπίτι γύρισε η αδελφη μου και με ρώτησε αν ήμουν καλά και αν ένιωθα σίγουρη για αυτό που πηγαίναμε να κάνουμε.
Απλά της ζήτησα να μου κάνει μία ακόμα αγκαλιά όπως και μου έκανε, μέσα μου δεν ήθελα να το κάνω όλο αυτό,
δεν άντεχα να τον δω έτσι,
μέσα στο φέρετρο και μετά να μπαίνει κάτω από το χώμα και να μην ξαναδώ ποτέ το πρόσωπο του,
να μην ακούσω ποτέ ξανά την φωνή του,
πάνω που ήθελα να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία συνεβει αυτό,
τελικά η ζωή είναι πολύ άδικη με κάποιους ανθρώπους..