If I could..

Part 48

Όντως δεν ήξερα τι να κάνω.
Ήθελα να είναι δίπλα μου η αδελφη μου σε όλο αυτό όμως τώρα δεν μπορούσα να την αναγκάσω ούτε καν να της το ζητήσω.
Όταν μου το είπε η ίδια της ότι θα έρθει μαζί μου στη κηδεία και θα μου σταθεί σε όλο αυτό χάρηκα αλλά ήξερα ότι αυτό μπορεί να την κάνει να αισθανθεί χάλια.
Μέχρι να έρθει ο Κωνσταντίνος λέγαμε διάφορα πράγματα για την δουλειά της, για την σχολή μου,
γενικά δεν ξαναναφερθηκαμε στο θέμα μέχρι που ήρθε κατά τις πέντε το απόγευμα με πολύ ευχάριστα νέα. Μπήκε ενθουσιασμενος στο σπίτι ενώ εμείς μιλούσαμε ήρθε και κάθισε μαζί μας έχοντας ένα τεράστιο χαμόγελο, φιλησε την αδελφή μου και μετά άρχισε να μας λέει τι έγινε γιατί μας είχε φάει η περιέργεια που τον βλέπαμε τόσο χαρούμενο χωρίς να μας λέει τι έγινε.

Ε-Αντε θα μας πεις;
Δ-Μωρό μου με τι έχει να κάνει;
Κ-Έχει να κάνει με αυτούς που φαντάζεστε,
το κανόνισα και πήραν και τα υπόλοιπα χρήματα τους,
αν όλα πάνε καλά δεν θα μας ξαναενοχλησουν.
Δ-Κάνεις πλάκα έτσι δεν είναι;
Κ-Οχι καρδιά μου δεν κάνω πλάκα,
αν όλα πάνε καλά όπως δείχνουν δεν θα κινδυνεύουμε πια.

Είχαμε χαρεί τόσο πολύ απλά,
τον αγκάλιασε και δεν ήθελε να τον αφήσει με τίποτα,
είχε ένα τεράστιο χαμόγελο που μου ζέσταινε την καρδιά όταν το είδα ενώ αφού το κλίμα για περίπου μια ώρα ήταν χαρμόσυνο η Δήμητρα του είπε ότι πέθανε ο Αχιλλέας και για την κηδεία του,
ο άνθρωπος είχε σοκαριστεί,
ακόμα του είπε πως θέλει να έρθει μαζί μου στην κηδεία αύριο για να μην πάω μόνη μου και εκεί έγινε ολόκληρο θέμα μεταξύ τους.