If I could..

Part 1

Η αδελφη μου είχε μαγαζί.
Ήταν σαββατο.
Άλλο ένα εμπορικό και όμορφο βράδυ μαζί με το team της στη δουλειά.
Κατά τις τρεις όπως κάθε βράδυ θα γύριζε στο σπίτι της.
Αντίθετα ο σύντροφος της είχε ήδη γυρίσει στο σπίτι και κανόνιζε πράγματα πάλι για την δουλειά του.
Έτσι έγινε.
Η αδελφη μου έκανε το πρόγραμμα της και το πρώτο και το δεύτερο,
άλλαξε αφού είδε τον κόσμο που την περίμενε,
μίλησε μαζί τους και μετά αφού έφυγαν από το καμαρίνι της τα παιδιά πήρε τα πράγματα της,
πήγε στο αυτοκίνητο της και οδήγησε προσεχτικά προς το σπίτι τους.
Έφτασε εκεί περίπου στις τέσσερις και είκοσι,
ο σύντροφος της την περίμενε στο σαλόνι γιατί ήθελε να μιλήσουν,
με το που μπήκε την πήρε από τα μούτρα ενώ οσο κουρασμένη ήταν τόσο ήθελε εκείνος να της μιλήσει, δηλαδή πάρα πολύ.

Δ-Μωρό μου τι έχει γίνει;
τι θέλεις να μου πεις;
Κ-Ήθελα να σου πω ότι..

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο του,
ταραχτηκε ενώ όταν τον ρώτησε η αδελφη μου ποιος ήταν και γιατί δεν απαντούσε,
η απάντηση του δεν ήταν ξεκάθαρη.
Το τηλέφωνο εν τέλη έκλεισε παρόλο που της είχε πει ο ίδιος του να μιλήσουν μετά από αυτό που έγινε δεν ήταν σε θέση να το κάνει,
έτσι η αδελφη μου πήγε να κάνει ένα μπάνιο και να κοιμηθεί γιατί ήταν πολύ κουρασμένη από την δουλειά.
Δεν την ακολούθησε καθώς εκείνη πήγε πάνω, αντίθετα εκείνος κάθισε κάτω στο σαλόνι και κοιτούσε συνέχεια το κλειστό του τηλέφωνο λες και θα του έδινε απάντηση σε κάτι.
Πήγε μετά από αρκετή ώρα επάνω στο δωμάτιο τους.
Η Δήμητρα κοιμόταν τόσο ήσυχα ενώ όταν άνοιξε την πόρτα και την είδε απλά έκανε όσο πιο σιγά γινόταν για να μην την ξυπνήσει.
Ξάπλωσε στην άλλη πλευρά του κρεβατιού,
της φιλησε τον ώμο ενώ μετά είχε χαθεί στις σκέψεις του για αρκετή ώρα ώσπου κοιμήθηκε.
Όμως η βραδιά δεν τελείωσε εκεί.
Δυστυχώς..
Ένα όνειρο ή καλύτερα ένας εφιάλτης κατάφερε να ξυπνήσει απότομα την αδελφή μου στις έξι το πρωί μη μπορώντας να πάρει ανάσα όσο και να προσπαθούσε.
Ο Κωνσταντίνος όταν κατάλαβε πως ξύπνησε και την κοίταξε βλέποντας την σε κατάσταση πανικού την πήρε αγκαλιά προσπαθώντας να την ηρεμήσει.
Τελείωσε η δυσπνοια και ξαφνικά ήρθαν τα δάκρυα..