Willow Tree/YoonKook✔

3K Özel Bölüm

Yoongi onu çimlere düşürdüğünde, "Hyung!" diye bağırdı Jungkook nefessiz şekilde. "Tamam! Sen kazandın!" Kıkırdadı, bedeninde enerji kalmamıştı. Gözlerini kapatıp nefesini düzenlemeye çalıştı. Yoongi'yi ne kadar sevdiğini düşündü, ama beraber olalı sadece birkaç hafta olduğundan, bu sözleri dile getirmeye yetecek cesareti yoktu.

Yoongi zaferle gülümsedi ve yere uzandı, başını Jungkook'un omzunda dinlendirdi. "Jungkook." diye mırıldandı, nefesi küçüğün boynunu gıdıkladı, çimlerin kulağının arkasını gıdıklaması gibi. Jungkook biraz çekinse de kolunu onun boynuna sardı. "Yemek ye, tamam mı? Diyet yapma. İhtiyacın yok."

Jungkook bu sözlere karşı kaşlarını çatmak, kızmak istedi, çünkü gerçekten bir diyete ihtiyacı olduğunu düşünüyordu. İhtiyacı vardı, ama Yoongi ihtiyacı olmadığını söylüyordu. "İşte, otur." Jungkook'u belinden tutarak kendine çekti, yanına oturttu. Ona düşünceli şekilde bakıyordu. Jungkook da ona bakmaya başladı, ta ki utançtan kahkaha atana kadar. "Bu kadar komik olan ne?"

"Hiç. Sevimli bir burnun var." dedi nefesinin arasında, Yoongi'nin sözlerini yakalamasını istemezcesine. Ama yakalamıştı. Yoongi hemen elleriyle yüzünü kapattı.

"Suuuuus!" Boğuk sesi parmaklarının arasından yayıldı, Jungkook güldü. "Ama... Jungkook," Ellerini yüzünden yavaşça uzaklaştırdı, atmosfer yeniden süper neşeliden süper ciddiye dönüştü. "Gerçekten de diyete ihtiyacın olmadığını düşünüyorum." 

"Ben..." Jungkook'un yüzü ısınmaya başladı. Yumruklarını sıktı. "Ama, var hyung."

"Hayır, yok." dedi ve Jungkook'un belini sardı, kucağına çekti. "Ve, cidden, beni hyung diye çağırmayı kes, ya da Yoongi hyung, her neyse işte. Sadece Yoongi." Jungkook ellerini onun göğsüne koydu, başını çevirip uzaklara baktı. Utanmıştı. "Diyet yapma, Jungkook. Ben..."

"Yapmalıyım, yapmaya ihtiyacım var. Bak bana-"

"Sana bakıyorum zaten, ve iyi görünüyorsun." Sözüne hızlı bir göz kırpma da ekledi. Jungkook içindeki huzurun arttığını hissetti, sıcak ve hoş. Ev gibi. "Biliyorsun... Seni seviyorum." Sözleri o kadar kesindi ki, Jungkook kalbinin şu birkaç saniye içinde bin defa parende attığına emindi. "Ve olduğun şekilde gerçekten çok iyi olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden, kimse için kendini değiştirmeye çalışma."

Yoongi'nin gözleri sevgiyle parladı, her şey parlak göründü, Jungkook ona huşuyla baktı. "B-ben de seni seviyorum." diye yuvarladı ağzında sözleri. Halen bu sözleri söyleme konusunda kendini kaygılı hissediyordu. Yoongi'nin gözlerinden hızlıca geçen hayal kırıklığını gördüğüne de oldukça emindi. Ama o kadar hızlı geçip gitmişti ki, orada olup olmadığına kesinlik getiremiyordu.

"Mükemmelsin, Jungkook. Ve..." Yüzünde şeytansı bir gülümseme belirdi. Nazikçe saçlarını karıştırdı. "Benimsin!" diye bağırdı onu çimlere itip üzerine çıkmadan önce. Jungkook Yoongi'nn neşesinin getirisi olan karnındaki hareketlenmenin beraberinde kıkırdadı. Yoongi gülümsediğinde daha da parıldadı, bir yıldızdan daha fazla, güneş ışığının altında.

"Teşekkür ederim, Yoongi." diye fısıldadı Jungkook. Büyük olan başını diğerinin yanında dinlendirmeden önce gülümseyip kafasını salladı. Fazlaca önemsediği çocuğun yanında huzurla uykuya daldı.

***************

Herkese mer ha ba laaaaaaaaar! Görmeyeli nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Gereksiz neşeli bir ruh halindeyim, boka sarmaz umarım jdghdjkdfhdsfdhk. Bugün Willow Tree 3K okunmaya ulaştı. Yeni bir fic değil bu arada, ciddi ciddi 2 yılı doldurdu geçen ay. Başlarda Oldukça fazla acemiydim. İngilizcem B1 civarındaydı. Bu yüzden ilk bölümlerde çok çok ve çok kötü olduğunu tahmin edebiliyorum. Ama yapacak bir şeyim yok, bu fice minnettar olmak dışında. Hatırlıyorum da, ilk çevirmeye başladığım zamanlar ikide bir çeviriden yardım alırdım. Şimdilerde pek ihtiyacım olmuyor artık. Gelişmemi sağlayan sadece bu fic değil, evet, ama eski bölümlere baktıkça ne kadar geliştiğimi anlayabiliyorum <3 

Ay, her neyse... Okuduğunuz için teşekkürler! Oy verseniz de iyi olurdu ama neyse... İtin duası kabul olsa gökten kemik yağardı zaten heheheh.