Their Bond

Hoofdstuk 8

'Hey', ik kijk op uit mijn boek. Ik begroet Kian en Yvar die de woonkamer binnenlopen.

'Morgen is er een spoedvergadering met de Alpha's uit de buurt hier. Als je wilt kan ik je voorstellen als mijn mate', Yvar komt naast me zitten en slaat zijn arm om me heen. Ik knik instemmend.

'Je moet weten, als er andere Alpha's zijn gedragen we ons anders. We zullen afstandelijker doen, ook naar jou', vertelt Yvar, ik knik weer.

'Weet alsjeblieft dat we niet zo zijn, ook al reageren we afstandelijk als er geen andere Alpha's zijn. Er zijn altijd wel Alpha's die ons afluisteren om onze zwaktes te weten te komen', gaat Kian verder.

'Ik begrijp het', verzeker ik hun met een overtuigende glimlach.

***

De Alpha's komen één voor één aan bij het roedelhuis. Yvar groet ze beleefd maar ergens toch afstandelijk en verwijst ze door naar de vergaderzaal. Ik sta aan zijn zijde. Aan zijn andere kant staan Kian en Vigo. Aangezien Kian de Bèta is, staat hij dichter bij Yvar dan Vigo. Voor hun mag hun rang dan niet uitmaken, voor andere Alpha's doet dat het wel. Zoals ze gezegd hadden doen ze ook afstandelijk tegen mij zoals ze tegen de Alpha's doen. Ook doen ze zo tegen elkaar. Ondanks de vele waarschuwingen schrik ik er wel van. Ik heb ze nog nooit zo hard en afstandelijk gezien.

Na een tijdje is iedereen aangekomen en wandelen zij ook naar de vergaderzaal. Yvar gaat aan het hoofd van de lange tafel zitten en ik ga naast hem zitten. Kian gaat aan de onze rechterkant zitten en Vigo aan de linker. Yvar staat op en deelt met een emotieloze stem mee dat de vergadering begint. Ze overleggen wat ze gaan doen nu de mensen grote stukken bos beginnen kappen en steeds dichterbij de roedels komen. Bij onze roedel is het probleem het grootst, want wij zitten het dichtste bij het dorp van de mensen. Yvar, Kian en Vigo hebben al een plan, maar dat heeft te maken met hun gaven en zullen ze dus niet vertellen aan de andere Alpha's. De Alpha's zijn hevig in discussie. Ze zijn allemaal erg dominant en proberen boven de ander uit te komen. Na een tijdje schreeuwen ze naar elkaar, waarna de Luna's hun eigen mate proberen geruststellen. Yvar die naast me zit is kalm en kijkt toe hoe de andere Alpha's discussiëren. Ik doe hetzelfde, ik observeer. Vigo en Kian zitten ook kalm op hun stoel. Als de vergadering eindelijk gedaan is, gaat iedereen naar zijn kamer. Yvar neemt me mee naar die van hem. Hij blijft wat afstandelijk, maar hij praat wel met me. Hij trekt me tegen zich aan, maar zorgt ervoor dat als er iemand ons zou afluisteren, dat niet zou merken. Ik knuffel hem terug en geniet van de duizenden tintelingen die door mijn lichaam schieten. We knuffelen een lange tijd zonder woorden uit te wisselen. Hij laat me wat losser en glimlach naar me. Voor ik het weet neemt mijn wolf het over en duwt mijn lippen op die van hem. Hij kust liefkozend terug. Stiekem geniet ik ook wel van het geweldige gevoel dat door me heen raast. Ik word helemaal warm vanbinnen door de kus. Ik krijg de controle terug, maar ik stop de kus niet. Pas als hij loslaat stoppen we en glimlachen we in stilte naar elkaar.

***

'Deze middag is er nog een vergadering, vanavond vertrekken alle Alpha's terug naar hun roedel. Is het goed als ik je dan voorstel aan de Alpha's?', vraagt Yvar me. Ik knik met een kleine glimlach. Hij neemt mijn hand en samen lopen we naar de keuken. We eten snel iets, omdat er ook andere Alpha's in de keuken zitten, en gaan dan terug naar boven. We maken ons beide klaar voor de laatste vergadering en vertrekken dan terug naar de vergaderzaal. Er zijn nog een paar bedienden bezig met de troep van de Alpha's op te ruimen. Ze vertrekken snel als ze zien hoe laat het is. Vigo komt de kamer ook binnen en begroet ons met een zakelijk hoofdknikje.

'Jullie hebben gekust, heb ik gevoeld', zegt hij heel stil. Ik voel mijn wangen gloeien en Yvar rolt zijn ogen naar hem.

'Ja, maar dat zijn jouw zaken niet', sist hij terug. Ook Kian loopt binnen en grijnst kort naar Yvar en mij. Ook hij heeft het gevoeld. Zijn grijns verdwijnt echter meteen als de eerste Alpha binnenkomt. De Alpha kijkt chagrijnig en loopt naar zijn plaats aan de tafel. Het is een jonge Alpha, hooguit twintig, en hij heeft zijn mate nog niet gevonden. De andere Alpha's volgen zijn voorbeeld en gaan, eventueel met hun Luna, aan de tafel zitten. Als iedereen binnen is gaan Yvar, Kian, Vigo en ik ook zitten. Yvar opent weer zakelijk de vergadering, waarna de Alpha's naar elkaar beginnen te schreeuwen. Yvar zit wat onderuitgezakt in zijn stoel. Het interesseert hem allemaal niet zo veel. Hij observeert de Alpha's alleen. Na ongeveer een uur naar elkaar schreeuwen stopt Yvar de vergadering. Er is niet echt een oplossing gekomen, maar voor onze roedel maakt dat niet veel uit. De Alpha's willen uit de vergaderzaal verdwijnen, de meesten erg chagrijnig, maar Yvar houdt ze tegen.

'Ik zou jullie nog graag mijn mate voorstellen. Dit is Kayla, mijn mate en toekomstige Luna', stelt hij me kort voor. De Alpha's knikken allemaal beleefd naar mij. Als ze wat later allemaal de zaal uit lopen, begroeten ze me allemaal nog eens en stellen zichzelf voor. Na een paar uur vertrekken ze eindelijk terug naar hun eigen roedel. Pas als iedereen van het territorium is worden de jongens weer zoals ik ze ken.

'Wel, dat was een nutteloos weekend', zeg ik terwijl we naar de keukens lopen.

'Niets is nutteloos als je je rivalen kunt observeren', zegt Kian, Yvar knikt.

'Dit soort vergaderingen zijn belangrijk voor de roedels. Ze gaan bijna nooit over het onderwerp waarvoor we samenkomen. Je moet er als leider van de roedel voor zorgen dat je geen zwakte toont en dat de roedel sterk overkomt', vertelt Yvar.

'Wanneer ga je Kayla voorstellen aan de roedel?', verandert Vigo het onderwerp.

'Zo snel mogelijk, nu de andere roedels weten dat er een nieuwe Luna komt, kan ik haar ook aan onze roedel voorstellen', hij kijkt me vragend aan. Hij vraagt met zijn ogen of ik er oké mee ben dat ik binnenkort word voorgesteld.

'Is goed voor mij'