✔Book 2: Twisted ~ Drarry✔

Hoofdstuk 3

Harry Potter
De dag was er! We gingen weer terug naar school. Een schooljaar, waar ik geen last meer had van professor Sneep. Ik zou Draco weer zien vandaag en mijn hart maakte een sprongetje. We zaten in de trein en ik hoorde Korzel en Kwast praten over Draco en ik pakte mijn onzichtbaarheidsmantel. Ik deed hem om en liep richting hen. "Draco's vader wilt dat hij dooddoener wordt, dan kun je geen vrienden zijn met Potter" zei Kwast. "Potter heeft een vriendin en vrienden in zijn eigen afdeling. Draco moet inzien dat hij en Potter geen vrienden kunnen worden. Beter joint hij het leger van Voldemort" zei Zabini. "Ik weet niet, Potter heeft wel eigenschappen, die erop wijzen dat hij ook iets geheimhoudt. Misschien valt hij wel op Draco, hij heeft eigenschappen dat hij op jongens valt" zei Korzel. Nou bedankt, Korzel. "Ik weet niet, we moeten Draco laten inzien dat hij beter dooddoener kan worden, dan vrienden zijn met Potter" zei Zabini. "Zolang Potter leeft, zal het gezeik nooit gedaan zijn" zei Kwast en wreef over zijn gezicht. Ik struikelde over de voet van Zabini, shit.

"Ga maar alvast, ik kom zo" zei Zabini. Ik probeerde me te verstoppen tussen de menigte. "Heeft niemand je ooit geleerd dat afluisteren onbeleefd is, Potter" zei Zabini en pakte zijn stok. "PETRIFICUS TOTALUS" riep hij en ik voelde mijn lichaam verstijven. Zabini trapte een paar keer. "Fijne terugreis naar Londen" zei Zabini en verliet de trein. De mantel gleed een stukje van me af. Ik kon me niet bewegen, hoe hard ik ook probeerde. De wagondeur ging open en ik hoorde iemand binnenkomen. Diegene struikelde over me. "Godver" vloekte diegene. Draco! Hij tastte op de grond en zag me liggen. Hij sprak de tegenbezwering uit en hielp me overeind. "Je neus" zei hij en wees naar mijn neus. "Wacht" zei hij en veegde voorzichtig met zijn zakdoek langs mijn neus. Ik siste van de pijn. "Sorry" zei hij en trok terug.

We kwamen de trein uit en iedereen was al weg. Via een omweg liepen we samen naar Zweinstein. Draco vertelde over zijn vader. Zijn vader had hem de hele vakantie gepusht dooddoener te worden, maar hij had steeds geweigerd. Steeds als hij weigerde, moest hij klappen incasseren. Hij was lichamelijk, maar ook geestelijk mishandeld door zijn vader, omdat hij geen dooddoener was. Het viel me nu pas op dat Draco een blauw oog had. Ik keek hem aan. "Je ogen zijn nog steeds mooi hoor" zei ik zacht. Hij sloeg zijn ogen neer en moest even glimlachen. Waarom zeg ik dit? "Sorry" zei ik. "Geen probleem" zei hij. "Heb je nog meer blauwe plekken?" Vroeg ik. Hij knikte. "Overal" zei hij zacht.

Ik zag een plasje water en rende ernaartoe. "Wingardium Leviosa" mompelde ik. "Wat doe je?" Vroeg hij. "Glacius". Het water veranderde in een brok ijs. Ik pakte het ijs vast en wikkelde het in een stuk van mijn mantel. Ik hield het voorzichtig tegen zijn oog aan. "Is dit beter?" Vroeg ik zacht. Hij keek me recht aan, met enorm droevige ogen. "Ik weet wat wel helpt" zei hij nog zachter als anders. "Zeg het en ik zorg ervoor" zei ik en ik merkte dat we steeds dichter bij elkaar gingen staan. Draco pakte mijn hand met het ijs erin en hield deze stevig vast. "Misschien dit" zei hij en boog zich nog meer naar me toe.

Hij legde zijn hand om mijn hand en trok me mee naar de bosjes. "Ik hoorde iemand" zei hij. Ik voelde Draco's warmte naast me. Hij zat zo dichtbij me. "Draco?" Vroeg ik. Hij keek me aan en ik keek hem aan. Onze ogen lieten elkaar niet los. Hij beet op zijn lip, fuck. "Bijt niet op je lip" zei ik en ging met mijn vinger over zijn lip. "Bijt liever op de mijne" fluisterde ik voordat ik mijn lippen op de zijne knalde. Draco schrok eerst, maar zoende me toen terug. Deze zoen voelde oprecht en mijn hart ging tekeer als een bezetene. Ik hoorde Draco's ademhaling versnellen tijdens onze zoen. Het vuurwerk achter mijn ogen ging af. Ik ging langzaam op de grond zitten en trok hem naar me toe, zodat hij met zijn knieën elk aan een kant van me zat. Ik verdiepte onze zoen door op zijn lip te bijten, waardoor een zacht kreuntje zijn lippen verliep. Ik drukte zachtjes mijn tong naar binnen en speelde met de zijne, ik had de leiding. Ik legde mijn handen op zijn heupen en kneep er even voorzichtig in. Hij trok zachtjes terug en we moesten beide even bijkomen, van wat er zojuist gebeurd was.

"Harry?" Vroeg hij en keek me aan. Ik keek hem aan en knikte. "Je uuhh is zichtbaar" zei hij en werd rood. Ik keek naar beneden en schaamde me dood. Ik gooide mijn mantel eroverheen. Hij trok me overeind. "Laten we gaan, voordat ze zich afvragen waar we gebleven zijn" zei Draco en trok me mee. We renden richting het kasteel.