Gurur | Texting (TAMAMLANDI)

66.Bölüm/•

Multimedya: Sisil Su Yıkılmaz🖤

İyi okumalar💕
— — — —
Ben şaşkınlıkla Onur ile bakışırken aynı zamanda şaşkınlıkla dilim tutulmuştu.

ONUR GURUR'U TANIYOR MU?

"Sen-" Dediğimde beynim durmuş ve ne konuşacağımı bilemez haldeydim.

"Gurur?" Şu şaşkınlığımı bir son verebilsem ikisine de saydıracağım ama bir türlü son veremiyordum.

Onur, "Sisil?" Dediğinde gözlerinden her şeyi anlamıştım. Aslında gurur'u tanıdığını, bana isteyerek tek kelime söylememesini... Her şeyi anlamıştım.

"Onur ile tanışıyorsun, he?" Dediğimde kırılmıştım. Alayla konuşurken onur ile de bakışıyordum. "Benimle de bi' tanışsana ya. Cidden nasıl bir gerizekalı olduğunu merak ediyorum. Taşşak mı geçiyorsun yoksa gerçek misin? Şu an baya baya merak ediyorum."

Onur, "Sisil, yapma. Dur." Dediğinde onun ağzına fitil sokmak istiyordum. Salak herif! Bana niye söylemiyordu? Ben olsam hemen söylerdim!

Gururun yüzüne kapatıp Onur'a döndüm. "Ne anladım biliyor musun? Meğerse sen bana abilik yapacak kişi değilsin! Git gurura abilik yap. Ne de olsa ağzıma sıçtın şu an!" Diyip kollarımı bağlayıp önüme döndüm. Sanırım ikisine de çokça kırılmıştım. Gözlerim dopdoluydu. Bakışlarımı masaya diktim ve onura bakmamaya çalıştım.

Onur koluma dokunduğunda elini ittim. "Kızım yanlış anladın ya! Valla bende daha yeni öğrendim!" Dediğinde 'hıııı' diyip "Kesin daha yeni öğrenmişsindir!" Diyerek Devam ettim.

Onur, "Yav Vallahi!" Dedi.

Kollarımı çözüp hızlıca yüzümü Onur'a çevirdim. "Daha yeni öğrenmen bana direkt söylememen gerçeğini değiştirmiyor bi' kere!"

"Yav ama kızım Ne yapayım?" Dedi. "Çocuk zaten sana gösterecek kendini." Dediğinde "Ooo! Beyefendiye bak her boku da biliyor maşallah!" dedim. Sinirlerimin tepemde tepindiğini hissediyorum.

"Ben salağım zaten! Ben olsam direkt sana gelirdim. Söylerdim. Çünkü güya biz aramızda hiçbir şey saklamayız! Aramızda sır olmaz!" Dediğimde bezgince ofladı. "Yav empati yaptım gurura karşı! Çocuk yalvardı. Senin karşına çıkmaya Korktuğu İçin de beni susturmayı başardı."

Omuz silkip "Bana ne! Bana da empati yapsaydın!" Dedim ve devam ettim. "Hem ben yamyam mıyım oğlum? Herkes benim karşıma çıkmaya korkar olmuş! Yok korkuyormuş yok oymuş buymuş! Fitil sokacam bir yerlerine görecekler!"

"Lan zaten çocuk karşına bu günler de çıkacak. Daha Ne?"

"Değil mi, daha Ne?" Dedim. Telefonumu cebimden çıkartıp uygulamalara random bir şekilde girip Onuru takmadığımı bilirttim. Onur konuşacakken, "Üf! Sus Onur Ya! Sana şu an trip atıyorum ve tribim yıllarca sürebilir!" dedim.

Onur bana yanaştığında kaşlarımı çattım. "Trip atman başımın üstüne," Diyip yanağımı öptü. Omzumla yanağımı sildiğimde, "Yeter ki bana kırılma." Dedi.

"Oho! Kırılma ne kelime paramparçayım sana karşı şu an! Adama bak ya! Empati yapmış. O empatiyi alıp bi' yerlerine... tövbe tövbe!" Benim bu sinirli halime Onur kıkırdadığında telefonu kapatıp sertçe ona döndüm.

"Terbiyesize bak ya! Bir de utanmadan gülüyor! Ben sana böyle şerefsizlik, adilik, pezevenklik yapsaydım bana kıçınla bile bakmazdın!"

"Yok, aannaaam!" Dedi Onur. Komik bir şekilde. Şu an Onur gözümde mahalle karısıydı... "Ben hatta itlik, serserilik, adam bıçaklama, hırsızlık, cinayete teşebbüs falan da yaptım sana karşı." Dediğinde kendimi tutamadan güldüm. Elini beline koysa tam olacak gibi...