🤜6.Bölüm~Beş yenilmez~🤛

4.3K 150 213
                                    

(Multimedya: Derin)

Emir'den...

Sonunda bugün şu lanet okul bitmişti. Sınıftan çıkarken Derin'in çantasının olmadığını fark ettim. Gitmişti...
Garaja gittiğimizde Derin'in arabası da yoktu.

Bizimkilerle arabalara bindik. Bara gidip, içmeye karar verdik. Hepimizin kafa dağıtmaya ihtiyacı vardı. Yolda giderken sağ tarafta çok fena bir kaza vardı. Araba direğe girmişti. Bir dakika ya, bu araba, Derin'in arabasına çok benziyor. Hemen arabadan indim. Ben inince bizimkiler de indiler.

Mete: Abi ne oldu? Niye indin?

-Abi Derin'in arabasına çok benziyor.

Hemen aracın yanına gittim. Kapıyı açtığımda onu gördüm, Derin'i...

-Derin!

Bora: Derin mi?

Umut: Abi Derin mi o?

-Evet, ambulansı arayın hemen!

Derin'in nabzını kontrol ettim. Yaşıyordu.

-Çok şükür, yaşıyorsun. Derin, bırakma kendini!

Umut yanıma geldi. Ağlıyordu.

Umut: Dero? Ne oldu sana?

Mete ve Bora da yanımıza geldi.

Mete: Ambulansı aradım, hemen geliyorlar.

Bora: Abi ona bir şey olmayacak değil mi?

-Olmayacak.

Soluksuz bekleyişlerin ardından ambulans geldi. Derin'i dikkatlice araca bindirdiler. Biz de hemen arabalara atlayıp, ambulansın peşine takıldık. Benim yüzümden Derin şu an bu hâlde! Ona bir şey olursa, kendimi asla affetmem. Onun yarasına tuz bastım. Onu ağlattım. O bizimle sadece arkadaş olmak istiyorken, ona yapmadığımı bırakmadım, demediğimi bırakmadım! Allah benim belamı versin ya!

Şu an düşüncelerimde boğulurken, aynı zamanda ambulansın içinde ağır yaralı olan Derin'i takip ediyordum. Ne kadar süredir gittiğimizi bilmediğim yol bitmişti. Hastaneye gelmiştik. Derin'i sedyeyle içeriye götürdüler. Biz de gözümüzü Derin'den ayırmadan peşlerinden gidiyorduk. Derin'i ameliyathaneye aldılar. Ameliyathane kapısının kapanmasıyla Derin gözümden kayboldu. Öylece kendimi yere bıraktım. Ne olur ona bir şey olmasın... Ne olur...

Mete yanıma, Bora ve Umut'ta karşıma oturdular.Umut baya ağlıyordu. Acısıyla konuşmaya başladı.

Umut: İlk sarılmasının sahibi ben olmuştum. Ona ilk sarılanın ben olduğumu öğrendiğimde, sımsıkı sarıldım. Ben Dero'yu, olmayan kız kardeşimin yerine koydum. Hep bir kız kardeşim olsun isterdim. Dero gelerek bu isteğimi gerçekleştirdi. Şimdi tam bir kız kardeşim olmuşken, onu kayıp mı edeceğim ben?

Bora: Hayır oğlum, saçma sapan konuşma. Derin'e hiçbir şey olmayacak. Sağ salim çıkacak bu hastaneden. Hatta ne derseniz deyin, biz beş yenilmez olacağız. Biz onun yanında değilken de başına bir şey geliyor. O zaman ne gelecekse başına, biz onun yanındayken gelsin. O Savaş iti de, biz Derin'in yanındayken yiyorsa ona zarar versin. Derin'e zarar gelmemesi için elimden geleni yapacağım.

Umut hemen Bora'ya sarıldı.

Umut: Kardeşimsin!

Bora: Sen de benim kardeşimsin.

Mete: Umursamaz olan ben bile, Derin'i umursar oldum. Madem bu kızı bu kadar sevdik, bence de beş yenilmez olalım. Derin'i gruba alalım.

Umut: Kardeşim benim ya! Emir sen de bir şey söyle. Eğer gruba almayalım gibi olumsuz bir cümle çıkarsa o ağzından, yırtarım o ağzını.

🤜Dört Yenilmez🤛 (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now