🤜Dört Yenilmez🤛 (TAMAMLANDI)

🤜~33.Bölüm(Özel Bölüm)~🤛

(Multimedya: Bahar ve Umut)

Keyifli okumalar!

Umut'tan...

Pat diye bir sesin gelmesiyle gözlerimi açtım. Uyku sersemi etrafıma bakarken Bahar'ın yanımda olmadığını fark ettim.

Yerden acıyla sızlanma sesleri gelince kafamı aşağı doğru sarkıtıp baktım.

Bahar yerde oturup poposunu ovalıyordu.

"Manitim ne yapıyorsun yerde?"

Bahar, "Hiiçç, yataktan sıkıldım da biraz da yerde takılayım dedim."

Şaşkın şaşkın suratına baktım. "Ha?"

Bahar gözlerini devirdi. "Beni yataktan ittiğin için değerli popomun üstüne düştüm Umut."

Birkaç saniye yüzüne şaşkın şaşkın baktıktan sonra kahkahayı patlattım.

Bahar, "Ya benim burda popom acıyor, sen orda gülüyorsun Umut ya!"

O an bir şey diyemedim çünkü anırmakla meşguldüm.

O an ben daha ne olduğunu anlayamadan kendimi yerde buldum.

Acıyla popomu ovalarken bu sefer gülme sırası Bahar'a geçmişti.

"Sen şimdi görürsün seni yelloz seni!"

Deyip Bahar'ı kolundan tutup çekerek yataktan düşmesini sağladım. Ama durum hedeflediğim gibi olmadı çünkü Bahar sert bir şekilde üstüme düşmüştü.

"Aahhh emekle büyüttüğüm göbeğim acıdı! Pizza bebeklerim içerde ağlıyor."

Bahar, "Offf onu demeyecektin işte! Kalk pizza yiyelim."

"Valla mı?"

Bahar, "Valla."

"O zaman önce senin, benim üstümden kalkman gerekiyor manit, namus elden gitmeden kalksan diyorum. Bizimkileri de az basmadım böyle ha, şimdi dillerine falan düşerim maazallah!"

Bahar üstümden kalktı. Arkasından da ben kalkmaya çalıştım ama kalkamadım.

Bahar'a elimi uzattım. "Bahar aşkım kalkamadım kaldırır mısın?"

Bahar, "Bugün çok zahmetisin ya! Bunun rövanşını alırım bak! Bugün pizzalar ve dedikodular senden. Ve her zamankinden daha çok pislik yapıyoruz!"

"Sen yeter ki iste hayatımın aşkı, derdim ama pizza dışında kabul. Biz niye ödeyelim ki? Bizim kerizlerden birisine kitleriz, olur biter!"

Bahar işaret parmağını sırıtarak bana tuttu. "Doğru! O zaman ne duruyoruz? Hadi hazırlanalım!"

Hazırlandıktan sonra bizimkilerle aşağıda kahvaltı etmek için buluştuk. Herkes sabah sabah pizza mı yenir diye bize iğrenerek bakıyordu. Biz ise o sırada Bahar ile kimseyi takmadan pizzaları gömüyorduk.

Herkes yemeği yedikten sonra hesap ödenecekken Bahar ile tuvalete gideceğiz diye ayağa kalktık. Tam giderken garson gelip bize gülerek baktı.

"Merak etmeyin hesabınız ödendi, masanıza dönebilirsiniz."

Tabi adam artık her gün aynı şeyler yaşanınca çözmüştü bizi.

Biz ise arsız arsız gülerek Bahar ile aynı an da, "Abi baştan desene ya!" Deyip masaya döndük.

Göbeğimi ovalayarak masaya oturdum. "Çok şükür bugün de beleş yemek yedik."

Bizimkiler ise beklediğim yüz ifadesiyle bakmayınca korkuyla Bahar'a baktım.