🤜Dört Yenilmez🤛 (TAMAMLANDI)

🤜29.Bölüm~Ruh ikizim~🤛

(Multimedya: Bahar)

Keyifli okumalar!

(1 Hafta sonra...)

Derin'den...

Bütün bu olanların üstünden bir hafta geçmişti. Bu bir hafta da Bora ve Açelya yarışmayı kazanmışlardı. Şahane dans etmişlerdi ve sonrasında ise sevgili olmuşlardı. Bu durumda Umut ise iddiayı kaybetmişti. Ama Bora iddia için sevgili olmamıştı Açelya ile. Gerçekten aşık olduğu için sevgili olmuştu. Böylece iddia meselesi tamamen kapanmıştı. Bora'yı böyle göreceğimi hiç düşünmezdim. Açelya'nın etrafında resmen dört dönüyordu. Biz ise bu duruma kahkahalarla gülüp dalga geçiyorduk.

Kardeşim Savaş ise gittiği dövüş kursundaki hocasına aşık olmuştu. Bu duruma çok sevinmiştik. O babamız olacak herifi vurmasından sonra kendini toparlamasını çok istiyorduk. Ve Bensu tam da onu toparlayacak kişiydi. Birlikteliklerine çok sevinmiştik.

Mete ise bir hafta boyunca Gece ile atışıyordu. Bunlardan olacaklarına eminim. Çünkü onlarda Emir ile beni görüyordum. Birbirilerinden hoşlanıyorlardı. Bu çok belliydi. Ama kendilerine itiraf edemiyorlardı. Gerçi Gece ediyordu ama Mete edemiyordu. Çok tatlı bir çift olacaklarına eminim. Umut ise Mete'yi bu durumu kullanarak delirtiyordu. O da Gece ile Mete'nin arasındaki ilişkiyi görebiliyordu.

Emir ile ben ise arada atışarak mutlu bir şekilde ilişkimizi sürdürüyorduk. Tekrar ve tekrar iyi ki diyordum. İyi ki bu gruptayım ve iyi ki onlarla tanıştım.

***

Okula gitmek için yola koyulmuştuk. Bugün Umut iddiayı kaybettiği için bir bedel ödeyecekti. Bu bedel ise hocanın sandalyesini kırıp kendisinin yaptığını itiraf ederek ceza almaktı. Bora bu durum için çok mutlu gözüküyordu.

Yolda Umut'un sitemlerini dinliyorduk.

"Offf hepinizin bir maniti var ama benim yok. Sap kaldım resmen ya! İnsan bir şu güzel kardeşinize de bir sevgili bulur ama hiiççç! Nerede sizdeki o güzellik? Nankör arkadaşlar! Bi de utanmadan bana ceza aldırtacaksınız öyle mi? Yıllarımı size vereceğime çöpe atsaymışım be!"

Mete, "E bende sapım ya! Niye tek kalmışsın gibi konuşuyorsun?"

Umut, "Sus be! Senin de manitan var ya!"

Mete, "Kim var oğlum? Var da ben mi bilmiyorum?"

Umut, "Gece var. Yakında sizde sevgili olacaksınız. Benim hemen manita bulmam lazım. Şöyle bana layık, mükemmel bir insan!"

Mete, "Hâlâ Gece diyor ya! Hâlâ Gece diyor! Ulan kız birisinden hoşlanıyor diyorum! Bunun hangi kısmını anlamadın?"

Umut, "E senden hoşlanıyor işte! Sen bunun hangi kısmını anlamadın?"

Mete, "Saçma sapan konuşma lan! Benden hoşlansaydı gelip direk 'senden hoşlanıyorum' derdi!"

Umut, "He he sen kendini kandır anca! Gece seni seviyor anla artık!"

Umut yine Mete'yi sinirlendirmeyi başarmıştı. Mete kafasını bir sağa bir de sola çevirip kütletti. "Gel ben sana gösterecem Gece'yi!" Deyip Umut'u kovalamaya başladı Mete.

Umut ise bağırarak kaçmaya başladı. "Anneeecciiiiimmmmm! Git git! Gelmee! Acaba yallah cinler yallah şarkısını söylesem gelmesini engelleyebilir miyim?"

Derken gözden çoktan uzaklaşmışlardı. Bizde bu duruma alışkın olduğumuz için hiç takmayıp yola devam ettik.

Okula vardığımızda sınıfta henüz kimse yoktu. Bu durumu hâlletmek için erkenden okula gelmiştik. Umut sandalyeyi hallettikten sonra sınıftan çıktık. Az takıldıktan sonra ders saati gelince tekrar sınıfa girdik.