"အမဲႏွပ္ေၾကာ္ေလးေနာ္ ဒီဝိုင္းကို"
"Nae"
"ဟိုေရွ႕က ငါးေပါင္မုန႔္ေလးေကာ ၀ယ္ၿပီး ယူစားလို႔ရလား"
"ဟုတ္ ရပါတယ္ ရတယ္ "
"ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးပါေနာ္အမဲႏွပ္ေၾကာ္ေလး"
"ဟုတ္ကဲ့ ခဏပါ အကိုေရ မရေသးဘူးလား"
"ခနေလး ညီေရ ရေတာ့မယ္"
ကေလးကို ရင္ဘတ္မွာပိုးထားကာ မွာထားတာေတြကို လိုက္ခ်ေပးေနေသာဘတ္ဟြၽန္းရယ္ မီးဖိုေရွ႕ ေခြၽးသံတ႐ႊဲ႐ႊဲနဲ႔ ေၾကာ္ေလွာ္ ခ်က္ျပဳတ္ေနတဲ့ ခ်န္းေယာလ္တို႔အတြဲဟာ တကယ့္ကို လိုက္ဖက္ညီေနသည္။
"ညီ ရၿပီ"
"လာၿပီ လာၿပီ အကို"
"ရလား ႏိုင္ရဲ႕လား"
"ဟုတ္ အ့"
အမဲႏွပ္ေၾကာ္ ပန္းကန္ရယ္ အခ်ဥ္ပန္းကန္ေတြရယ္ တင္ထားတဲ့ဗန္းကို မၿပီးအယူ လက္ကျမတ္ကနဲ ျဖစ္သြားတာမို႔
"ဟာ လက္ေကာက္ဝတ္ကနာေနျပန္ၿပီမို႔လား သြားသြား ဟ္ိုမွာသြားၿပီးထိုင္ေန အကိုခ်န္းေရ အကိုမင္ေဆာ့ကို ခဏကူခိုင္းဦးမယ္ေနာ္ အကိုဆူဟိုလည္း ျပန္မလာေသးလို႔ အကိုခ်န္းဘက္ကႏိုင္ရင္"
"ရတယ္ ရတယ္ ခ်န္းေယာလ္ေရ ငါက စားပြဲေတြလိုက္ခ်စရာမလိုေတာ့ မုန႔္လုပ္ရင္းေရာင္းလို႔ရတယ္ သြားကူေပးဦးေနာ္ အကိုမင္ေဆာ့"
"ေအးပါ ငါလာၿပီ ခ်န္းေယာလ္ေရ ေျပာ ဘာသြားခ်ေပးရမွာ"
"ဒီမွာ အကို ဒီဗန္းေလး၂ဝိုင္းေျမာက္ကိုသြားခ် ေဟ့ ပတ္ဘတ္ဟြၽန္း ထိုင္ေနဆိုတာကို ဘယ္ထသြားျပန္ၿပီလဲ"
ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေနခိုင္းတာကို အကိုခ်န္းနား ကပ္သြားေနတာမို႔ မအားတဲ့ၾကားကေန လွမ္းေအာ္လိုက္ရေသးသည္။ တကယ့္အဆိုးေလး။
"အကိုကလည္း ပ်င္းလို႔ပါ စကားေလးျဖစ္ျဖစ္ေျပာမလို႔ဟာ"
"လာလာ ပ်င္းရင္ ကိုယ့္နားလာထိုင္ၿပီး စကားလာေျပာေန လာ"
"ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့ေဟ့ တရားပါ့ ငါ့အသဲက်သူေခၚထားၿပီး သူ႔လူက်လည္းဟြန႔္"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာေမာင္ေမာင္ဗိုက္(ချစ်ရပါသောမောင်မောင်ဗိုက်)
Fanfictionဗိုက္တလံုးနဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ပတ္ခ်န္းတို႔အိမ္ဆီေရာက္လာေသာအခါ
