"ေက်းဇူးပါ ခုေတာ့ဆိုင္သိမ္းေတာ့မွာမို႔ ေနာက္ေန႔ေတြလည္း လာအားေပးလို႔ရပါတယ္ဗ်"
"ဟ ေဟ်ာင့္ ငါတို႔က ဘယ္ကေနဘယ္လို ဘယ္လိုျပန္ၿပီးဘယ္ကေနျပန္ေရာက္ အယ္"
"အာ လာပါကြာသားႀကီးရာ သူမ်ားဆိုင္ပိတ္ရေတာ့မွာကို"
"ေအးပါကြာလာပါၿပီ တာ့တာ"
"ေကာင္းေကာင္းျပန္ပါခင္ဗ်"
ဆိုင္တံခါးေတြပိတ္ရင္း ေနာက္ဆုံးလက္က်န္ ဧည့္သည္ကို ဆိုင္သိမ္းၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးေတာ့ နည္းနည္းရစ္ခ်င္ေနတာ ေတာ္ေသးလို႔ ေဘးလူေတြပါလို႔ ႏို႔မို႔တစ္ေယာက္တည္း မူးေနတဲ့သူဆိုရင္ အဆင္မေျပ။ အရက္ဆိုင္လိုလည္းမဟုတ္ တစ္ကိုယ္တည္းသမား ကိုယ့္ဝမ္းကိုယ္ေက်ာင္းကာ အိမ္မွာရွိတဲ့အခန္းတိုင္းကိုလည္း တစ္ခန္းဆီမွာအငွားတင္သလို အိမ္နဲ႔မလွမ္းမကမ္း ေရွ႕ကေျမကြက္လပ္ေလးမွာ နည္းနည္းပါးပါး ကိုယ္ခ်က္တတ္တဲ့အမယ္ေလးနဲ႔ ဆိုဂ်ဴးေလးပါ ဆိုင္ခန္းေလးေဆာက္ၿပီး ရပ္ကြက္ဆိုင္ေလးဖြင့္ကာ ေရာင္းျဖစ္သည္။
ဆိုင္ထဲရွိ စားပြဲဝိုင္းေတြကို သုတ္ကာတခါတည္း သန႔္ရွင္းေရးလုပ္လိုက္သည္။ မီးဖိုထဲက မီးႂကြင္းမီးက်န္ကိုစစ္ၿပီးေနာက္ က်န္ေနေသာ ဆိုင္တံခါးကိုပိတ္ဖို႔အသြား ဆိုင္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာ ျဖဴလုံးလုံး လူပုံစံေလး ေျမျပင္မွာလဲေနတာမို႔ အေျပးသြားၾကည့္မိသည္။
"အ အ့"
အနားေရာက္ေတာ့ အနည္းငယ္စူေနေသာ ဗိုက္ကေလးကို ကိုင္ကာ ညည္းေနေသာ ပုပုျဖဴျဖဴလုံးလုံးေကာင္ေလး။
"ဟို ညီ ဘာျဖစ္လို႔လဲ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"အ ဗိုက္ ဗိုက္က နည္းနည္း နာေနလို႔"
မ်က္ႏွာေလး အနည္းငယ္ရဲေနကာေျပာလာသူေၾကာင့္ ၾကည့္ရတာလည္း မေကာင္းတဲ့သူမဟုတ္ေလာက္။ ေဘးပတ္ပတ္လည္ၾကည့္ေတာ့လည္း လမ္းမီးတိုင္တစ္ခုသာရွိကာလူသြားလူလာလည္း မရွိေတာ့တာမို႔
"လာ လာ ညီ ထ ေျဖးေျဖး ေရွ႕ကအကို႔ဆိုင္ထဲ သြားရေအာင္"
"အ ဟုတ္ ေက်း ေက်းဇူးပါ"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာေမာင္ေမာင္ဗိုက္(ချစ်ရပါသောမောင်မောင်ဗိုက်)
Fanfictionဗိုက္တလံုးနဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ပတ္ခ်န္းတို႔အိမ္ဆီေရာက္လာေသာအခါ
