"ဝါးးးးးးးး"
တေရးႏိုးေရဆာလို႔ ေရထြက္ေသာက္တုန္း အခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ဘတ္ဟြၽန္းက အျပင္သြားမည့္ဟန္ျပင္ဆင္ထားတာမို႔
"ဘယ္သြားမလို႔လဲဘတ္ဟြၽန္း"
ကိုယ့္ကိုလည္း ျမင္ဟန္မတူတာမို႔ေနာက္ကေနလွမ္းေမးလိုက္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္လာကာအၿပဳံးေလးႏွင့္
"ဟာ အကိုခ်န္းႏိုးၿပီလား မိုးလင္းခါနီးမွျပန္ေရာက္လို႔ဆိုမေန႔က"
"ဟုတ္တယ္ အခုေရဆာလို႔ထေသာက္တာ အိမ္မွာဘယ္သူမွမရွိၾကဘူးလား တိတ္ေနတာပဲ"
"မရွိၾကဘူး အကိုခ်န္းေယာလ္ကဆိုင္သြားၿပီ အကိုဆူဟိုနဲ႔ဂ်ဳံအင္နဲ႔ကအကိုခ်န္းေယာလ္ဆိုင္အတြက္လိုတာသြားကူဝယ္ေပးတယ္ ဆယ္ဟြန္းေလးက သူ႔အေဖဆီ ေဆး႐ုံကိုသြားတယ္ အကိုခ်န္းအိပ္ေနတာႏိုးေအာင္မလုပ္နဲ႔လို႔မွာသြားၾကေသးတယ္"
"ေအာ္ ဘတ္ဟြၽန္းကေကာဘယ္လဲ ေနပါဦးအားလုံးအလုပ္မသြားၾကဘူးလား ေဈးေကာ"
"အကိုခ်န္းေတာ့ေနာက္ၿပီ ပိတ္ရက္ေလဒီေန႔က ဒါေၾကာင့္အားလုံး အားေနၾကတာ"
"အာ ဟုတ္သားပဲ"
"ကြၽန္ေတာ္က ကိုႀကီးသူေ႒းဆီသြားမလို႔ ပါ အ႐ိုးျပာေမွ်ာတဲ့ေန႔ကေနအခု၁လေက်ာ္ထိမသြားရေသးေတာ့ အခုသြားၿပီးအထင္လြဲေနတာေလးရွင္းျပမလားလို႔ေသြးေအးေလာက္ၿပီထင္လို႔"
"အြမ္းပါ အကိုလိုက္ခဲ့ေပး ရမလား"
"ရတယ္အကို မလိုက္ခဲ့နဲ႔ေတာ့ "
"ဒါဆိုအျပန္ အိမ္ကိုတန္းမလာဘဲခ်န္းေယာလ္ဆိုင္ဝင္ခဲ့ေနာ္ အကိုလည္းခဏေနအဲ့သြားမွာ"
"ဟုတ္ကဲ့အကိုခ်န္း သြားၿပီေနာ္ ဒါဆို"
ဗိုက္ကေလးထိန္းကာ လုံးတုံးလုံးတုံးနဲ႔ တာ့တာျပကာ ၿခံျပင္ထြက္သြားေသာကေလးကိုမ်က္စိတဆုံးလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။
**********************
Shin Group ဆိုတဲ့စာတန္းႀကီးနဲ႔အတူ ႀကီးမားလွတဲ့ အေဆာက္အဦးႀကီးကမ်က္စိေရွ႕ဝယ္ ခမ္းနားထည္ဝါစြာ ေနာက္ဆုံးလာတုန္းကကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္မို႔ေသခ်ာသတိထားမၾကည့္မိခဲ့ေတာ့ ဒီေလာက္ခမ္းနားမွန္းမသိခဲ့။
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာေမာင္ေမာင္ဗိုက္(ချစ်ရပါသောမောင်မောင်ဗိုက်)
Fanfictionဗိုက္တလံုးနဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ပတ္ခ်န္းတို႔အိမ္ဆီေရာက္လာေသာအခါ
