My vampire boy

Σκεψεις

ΑΡΤΕΜΙΣ

Εχουν περασει αρκετες μερες απο τοτε που βρικαμε την Χρυσταλλενη και την φεραμαι στο νοσοκομειο. Ο Μαρκος δεν ξεκολλησε ουτε στιγμη απο το πλευρο της Χρυσταλλενης και χερομαι που τα βρηκαν. Επιτελους εχει σχεδον αναρρωσει και σημερα την αφηνουν να βγει.

Η Δεσποινα απο την αλλη εδω και τρεις μερες ειναι απομακρη. Την βλεπω πολυ σκεπτικη και οσες φορες προσπαθησα να την κανω να μου πει απλα αλλαζε θεμα.

"Τι σκεφτεσαι μωρο μου;" με ρωτησε ο Λουκας και εκατσε διπλα μου.

Ειχε παει να φερει καφεδες για μενα και την Δεσποινα...η οποια καθεται μονη της ενω ο Στεφανος δεν ξερει τι να κανει που ειναι ετσι.

" Κατι εχει αυτη...δεν μπορω να την βλεπω αλλο ετσι" του ειπα καθως επιασα τον καφε και του εδωσα ενα φιλι.
"Και δηλαδη δεν σου εχει πει τιποτα;"με ρωταει και εγω γνεφω αρνητικα.

Ξαφνικα ο Στεφανος συκωθηκε και πηγε διπλα της.
"Δεν μπορω να σε βλεπω αλλο ετσι. Σε παρακαλω πες μου τι εχεις. Τι σκεφτεσαι τοσες μερες..μην με αφηνεις απ εξω." Την παρακαλεσε.
"Τιποτα δεν εχω..ασε με."
"Δεν εισαι ο εαυτος σου!! Τι σκατα τιποτα δεν εχεις." Φωναξε ο Στεφανος.

Η Δεσποινα συκωννεται..

"ΠΑΡΑΤΑ ΜΕ" φωναζει καλιγοντας και φευγει.

"Θα παω εγω...θα προσπαθησω να μου πει." Πετακτηκα και ετρεξα πισω της.

Πηγε και εκατσε εξω απο το νοσοκομειο και εκατσα διπλα της.
"Σου εκανε κατι;" ρωτησα σιγανα.
"Οχι καμια σχεση.." ειπε κλαιγοντας.
"Τοτε γιατι του μιλεισες ετσι..ανυσηχει για σενα..ολοι μας"
"Το ξερω..απλα ειναι..που φοβαμαι.."

Τι;

"Τι εννωεις;"
"Εχω παρει μια αποφασει..αλλα ειμαι δειλη να την πω..οπως και να την πραξω." Μου ειπε.

Κατι ψυλιαστικα.
"Μην το πας πλαγιως και λεγε στα ισια."
"Θα γινω βρικολακας..." ειπε και εμεινα εκπληκτη.
"Το ξερεις οτι δεν χρειαζεται..θα βρουμε μια λυση.." αρχισα να εξηγω.
"Οχι!!! Τον Στεφανο τον αγαπαω. Δεν μπορω να ζησω χωρις εκεινον. Μεγαλωνουμε Αρτεμις. Καποια στιγμη θα ειμαστε 30...μετα 50..70..αν φτασουμε μεχρι τα 80. Δεν θελω αυτο για τον Στεφανο. Αυτος θα μεινη γαι παντα νεος...και θελω να ειμαι μαζι του για την υπολιπη ζωη μου. Πρεπει να θυσιαστω...ΘΕΛΩ να το κανω. Απλα ειμαι δειλη."

Εχω μεινη αφωνη...δεν εχω σκεφτει ποτε ολα αυτα. Και το εκανε η Δεσποινα χωρις παρεξηγηση.