My vampire boy

Τα δακρυα

Η Αρτεμις ετοιμαστηκε για το σχολειο. Δεν φορεσε κατι ιδιαιτερο. Ενα μαυρο τζιν και μια μακρυμανικη κοκκινη φανελα. Δεν ειχε τοσο κρυο εξαλλου γιατι σχεδον ειχε φταση η ανοιξη. Για καλο και για για κακο πηρε μαζι της μια ζακετα.Κατεβηκε κατω και οο γωνοις της επερναν πρωινο.
"Καλημερα σας" ειπε η Αρτεμις και αναστεναξε βαρια.
"Καλημερα γλυκια μου. Εισαι καλυτερα;"την ρωτησε η μαμα της.

Η Αρτεμις κοιταξε τον πατερας της ο οποιος και καλα εκανε οτι κοιτουσε στο δυαδικτιο. Το σαγονι του ηταν σφυγμενο. Ταραζοταν πολυ με αυτο το θεμα. Οταν δεν ηταν καλα εκηνη δεν ηταν ουτε αυτος. Δεν της το εδειχνε αλλα εκηνη ηξερε. Εκανε τα παντα να βρει εκηνους τους αλητες με την βοηθεια της αστυνομιας αλλα δεν ειχα αρκετα στοιχεια και δεν τους βρηκαν ποτε.
"Ναι..καλα ειμαι. Θα παω απο την Χρυσταλλενη να παμε μαζι στο σχολειο"ανακοινωσε η Αρτεμις.
"Περιμενε. Κατσε να φας κατι μην πας νηστηκη." την παρακαλεσε η μαμα της.
"Δεν πειναω μαμα ευχαριστω."

Πηρε την τσαντα της και εφυγε για να παει στο σπιτι της κολλητης της. Δεν εμενε μακρια και ετσι εφτασε σχετικα γρηγορα. Πηρε μια ανασα αφου ηξερε οτι οποτε ειχε εφιαλτες ηταν χαλια ολη την μερα.
Περιμενε σιγουρα ενα 10λεπτο και δεν ειχε φανη ακομα.
Μα τι κανει τοση ωρα πια...σκεφτικε ανηπομονα.

Το επομενο λεπτο η Χρυσταλλενη βγηκε απο το σπιτι της και ειδε την Αρτεμις εκπληκτη.
"οπαα..πως και τοσο πρωινη εσυ εδω..δεν σου τοχα." και πηγε διπλα της φιλοντας την στο μαγουλο.
"Περιμενα πολλη ωρα εχω να πω."
"εε σορρυ αλλα δεν το ηξερα. Ας εστελνες ενα μυνημα."
"Ηθελα και καλα να σου κανω εκπληξη...Δεν πολυκοιμηθηκα χτες..και.." αλλα δεν ολοκληρωσε διακοπτωντας την η Χρυσυαλλενη αποτομα.
"Ειδες εφιαλτη;"ρωτησε αμεσως.
Η Αρτεμις κοιταξε κατω βουρκονοντας. Προσπαθησε να πνιξη τα δακρυα που σιγουρα θα επεφταν αλλα ματαια.
"Αχχ οχιι...ελα ηρεμισε αγαπη. Περασε και οσο περνα και ο χρονος θα ειναι πιο λιγος ο πονος που νιωθεις." την παρηγορησε η Χρυσταλλενη. Την πηρε μια σφυκτη αγκαλια και αρχισαν να περπατανε για το σχολειο. Στο δρομο για το σχολειο για να ξεχαστη της διηγηθηκε οσα εγιναν μεταξη αυτης και του Λουκας.

Οταν εφτασαν στο σχολειο πηγαν και καθησαν στο συνηθησμενο παγκακι. Η Δεσποινα καθοταν ειδη εκει και της καλημερισε.
"Λιγο βαρυ το κλημα η ειναι η ιδεα μου"ρωτησε η Δεσποινα.
"χθες ειδα εφιαλτη και δεν κημηθηκα." απαντησε χαμηλοφωνα η Αρτεμις.
"Αχχ οχιι..."ειπε η Δεσποινα και αγκιαλασε σφυκτα την Αρτεμις.
Για να αλαξουν θεμα η Χρυσταλλενη ενημερωσε την Δεσποινα για τα γεγονοτα με τον Λουκας.
Η Αρτεμις δεν εδωσε σημασια γιατι ηταν χαλια.