My vampire boy

Φοβαμαι

ΑΡΤΕΜΙΣ

Αποχερετησαμαι τους γωνοις τους και βγηκαμαι εξω. Ηταν ωραιο βραδυ, ναι λιγο ανχοτικο αλλα συμπαθησα την μαμα του Λουκας και τον μπαμπα του. Φενονται καλοι ανθρωποι...η βρικολακες τελος παντον.

"Πως ηταν;" με ρωτησε ο Λουκας.
"Τους συμπαθησα."του λεω και του χαμογελω.
"Χερωμαι..θες να πας σπιτι η να παμε καμια βολτα;"

Δεν προλαβα καν να σκεφτω και ακουσαμε τον Στεφανο να φωναζει. Κοιταξα τον Λουκας και καταλαβα οτι κατι δεν πηγαινε καλα. Χωρις δευτερη σκεψη τρεξαμε να τους βρουμε. Ηταν στην πισω αυλη...

"Τι εγινε;" ρωτησε ο Λουκας τον Στεφανο.

Κοιταξα την Δεσποινα που προσπαθουσε να καταλαβη τι συνεβαινε...πηγα κοντα της.

"Νομιζω ειδα Τον Αλεξ.."

Ο Λουκας γουρλοσε τα ματια...
"Τιιιι;"

"Μιλουσα με την Δεσποινα και απλα αυτος μας παρακολουθουσε...εφυγε και νομιζω παει.." δεν ολοκληρωσε ο Στεφανος αφου τον διεκοψε ο Λουκας.

"Στο συμβουλιο...κακο..πολυ κακο αυτο."
"Θα μας πειτε τι στο καλο συμβαινει;ποιος ειναι αυτος ο..Αλεξ;" ρωτησα ανυσηχη.

"Αρτεμις...συγνωμη. Εγω φταιω." Λεει ξαφνικα...τι γινεται...
"Και γω συγνωμη Δεσποινα..." ειπε και εφυγε.
"Στεφανε περιμενε.." φωναξε και τον ακολουθησε μεσα στο σπιτι.

Δεν καταλαμβαινω ακομα τι συμβαινει.
"Εξηγησε μου..τι γινεται;"Απαιτω.
"Αυτος ο Αλεξ ειναι βρικολακας..κακος  βρικολακας. Ειναι ασταματητος..παει τωρα στο συμβουλιο." Λεει γρηγορα και ισα που μπορω να καταλαβω τι λεει.

"Ναι και;;"επειμενω.
"Γαμωτοοο...παει να πει οτι μας ειδε να σας μηλαμε. Εχουμε μπλεξη πολυ ασχημα."
"Γιατι; δεν μας κανατε κακο.." προσπαθω να καταλαβω που το παει.

"Μασ ειδε να μιλαμε σε ανθρωπους..θα πιστευουν οτι ξερεται το μυστικο μας που αυτο ειναι αληθεια και τοτε οι συνεπειες θα ειναι ασχημες. Κανονικα πρεπει να πηγαινουμε στο συμβουλιο να παιρνουμε την αδεια τους για να αποκαλυψουμε την ταυτοτητα μας. Και τωρα που το ξερεται ενω δεν εχουμε παρει αδια...θα μας σκοτωσουν η θας σας αναγκασουν να γινεται σαν εμας....συγνωμη..συγνωμηη που σε εβαλα σε κυνδυνο."

Παγωσα...
Aρχισα να τρεμω.
Εγω και η Δεσποινα κυνδυνευουμε.

"Φοβαμαι.."λεω πριν το σκεφτω και δακρυα κυλουν στα ματια μου.
"Αρτεμις δεν θα σε αφησω να παθεις κατι...απλα πρεπει να τους δειξουμε οτι εχουμε ολοκληρωθη σε εσας..αυτο θα τους αλαξη την γνωμη...απλα...θα σας αναγκασουν να γινεται βρικολακες."