why? • kookmin

°•.final.•°

"seni sevdim.
sana aşık oldum.
seni kıskandım.
ama seni en çok ben yaraladım."

karşında ona dolu gözlerle bakan çocuğa söylüyordu bunları.
Jungkook iki gün sürse de bulmuştu onu.
saçları siyah olmuştu.
Jimin bütün rengini kaybetmişti.

"sana 'gitme' diyemedim." elini tuttu küçüğün.
"ama 'benimle gel' diyeceğim." Jimin kafasını eğdi.
"benimle gel Jimin. evimize gel." çenesinden tutup yüzüne bakmasını sağladı.

"sana yeni bir defter alalım.
bu sefer büyük ama.
seni mutlu ettiğim anları yaz bu sefer.
yetmezse yenisini alırız."

gözyaşlarının arasından güldü Jimin.
"çok iddialısın." dedi.
Jungkook eğilip gözyaşlarından öptü teker teker.

"geliyor musun?" Jimin hızla kafa salladı.
hep hazırdı Jungkook'a koşmak için.
öyle ki, geri döneceğim diye halasının verdiği odaya yerleşmemişti bile.

Jungkook hemen sarıldı sevdiğine.

yaklaşık bir saat sonra Jimin hazırdı gitmek için.
arabadaki yerini aldı.
Jungkook büyük bir aşkla izliyordu onu.

"Jimin." seslendi Jungkook. "gitme desem gitmeyecek miydin?"

"kollarına atlardım" diye cevap verdi Jimin.
Jungkook, elinden tutup öptü minik elini.
"seni seviyorum. ve bundan sonra hep bundan  bahsedeceğiz."

Jimin gülümsedi. "ben de seni seviyorum. biraz da ondan bahsedelim.
az ama
ben utanırım.
ama çok seviyroum seni.."

kıkırdadı Jungkook. onun bu tatlı hali hoşuna gitmişti.
Jimin ise aşık olduğu gülüşün nedeni olduğu için mutluydu.

umardı ki bu rüyadan uyanmazdı.
rüya değildi ve buna inanmak zordu elbette.

uzun yolculuklarında hep birbirlerinden bahsettiler.

minik evlerini gördüğünde Jimin heyecanla "geldik!" diye bağırdı.
arabadan inip Jimin'in bavulunu taşıyan Jungkook ona göre yavaştı.

kapıyı açarken söylendi Jungkook.
"Jimin. sana yeni bir ayna almalıyız. kırdım da.."
ikisi de kahkahalarıyla eve girdiler.

bundan sonra tam istedikleri gibi bir hayat bekliyordu onları.

🌙

bu kitabı yazmaya dün karar verdim.
bugün bitirdim ve hepsini tek seferde attım.
umarım beğenirsiniz bebiklerim🌼