"seni olduğun gibi seveceğim.
her bir saç teline ayrı aşkla bağlanacak kadar seveceğim.
her zerreni seveceğim,
sevdim."
bir bardak su almak için gittiği mutfaktan geri döndü. hemen okumaya devam etmek istiyordu. açtığı sayfanın üst kısmında ıslanmış ve kurumuş küçük alanı gördü. dudaklarını oraya sürtüp bekledi.
"gözyaşlarından öpeceğim, dinsin diye."
"bugün..
kantinde seninle otururken o geldi. bizi tanışırdın.
oradan kaçmak istedim.
ilk kez senin olduğun bir yerden kaçmak istedim.
mutluluğunuzu gözleriniz ile anlatıyordunuz ve benim gözlerimle yapabildiğim tek şey ağlamaktı son zamanlarda.
yalnız hissederken titredim, üşüdüm.
her an kaçmaya hazır olduğumu belirten, ders kitaplarımı göğsümde tutuşum kaşlarını çatmana sebep oldu.
'derse daha çok var. en iyi arkadaşımın sevgilim ile tanışmasını istiyorum.' dedin.
o cümledeki sevgili olmak istedim.
en iyi arkadaş değil.
o bana öyle bir baktı ki, her şeyi anlamış gibi baktı Jungkook.
korktum, benim yüzümden üzülmenden korktum.
hocayla konuşmam gerektiğini bahane ederek kaçtım oradan.
üzgünüm.
peki neden bir insan sadece bir cümlede yaşamayı hayal eder Jungkook.
gerçeği çok mu olanaksız?
YOU ARE READING
why? • kookmin
Short Story"neden? neden bir kez olsun aşkla tebessüm etmedin ki bana?"
