"ဘယ္ႏွနာရီရွိၿပီလဲ "
"၈နာရီ ေတြ႕လားအေစာႀကီးရွိေသးတာကို အခ်ိန္ေတြပိုေနၿပီတစ္နာရီႀကီးငါကထိုင္ေစာင့္ေနရမွာလား"
"လာ ဟိုဆိုင္သြားမယ္"
ကိုယ္ေျပာေနတာကို ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ အင္တာဗ်ဴးေျဖရမယ့္႐ုံးနားကဆိုင္ေလးဆီ လက္ဆြဲေခၚေနတာမို႔ေနာက္ကေန ယက္ကန္ယက္ကန္ပါခဲ့ရသည္။
"အေဒၚႀကီး ေရညႇိဟင္းခ်ိဳရယ္ ခ႐ုေပါင္းရယ္ေပးပါ"
"မင္းကေလ ငါ့ဆိုအၿမဲခ်န္တာ မွာရင္ငါ့အတြက္ေကာမွာေပးေလ"
ဆိုင္ထဲေရာက္တာနဲ႔တန္းမွာေနတဲ့သူ႔ကိုဆယ္ဟြန္း မေက်မနပ္ေျပာမိေတာ့
"ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ လူမၿပီးခင္ၾကက္ေပါက္မျမင္ေစနဲ႔တဲ့"
"ဘာေျပာလိုက္တယ္"
"ရပါၿပီ"
ျပန္ေတာင္မေခ်ပလိုက္ရပဲ လာခ်ေပးေသာ အစားအေသာက္ေတြကို ကိုယ့္ဘက္ကိုတိုးခ်ေပးကာ ဇြန္းခရင္းကအစ ေသခ်ာျပင္ၿပီးလက္ထဲထည့္ေပးလာသည္။
"ဒါ မင့္အတြက္မွာထားတာပါကြာ စားေသခ်ာ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာနဲ႔ပဲဘာမွမစားရေသးဘူးမို႔လား"
"ဝါးးးး တကယ္ႀကီး အခုကဂ်ဳံအင္လားဟင္"
လက္ေမာင္ကို လက္သီးေသးေသးေလးေတြနဲ႔ထိုးကာလာေမးေနတာမို႔
"ကဲပါ စားစရာရွိတာ စားစမ္းပါ့ အခ်ိန္နီးေနၿပီေနာ္"
"Nae!!!! ဂ်ဳံအင္ အေကာင္းဆုံးပဲ"
လက္မေလးေထာင္ကာ ေျပာလာတဲ့ေကာင္ေလးက မတည့္အတူေနဆိုေပမဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတာေတာ့ ၀န္ခံပါသည္ေလ။
"အဟြတ္ အဟြတ္"
"ေျဖးေျဖး စားေလ ေရာ့ ေရေသာက္လိုက္ဦး"
"...."
ကမ္းေပးတဲ့ေရကိုယူကာေသာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း
"အင္တာဗ်ဴးကိုေသခ်ာေျဖခဲ့ေနာ္ ငါဒီေန႔ေက်ာင္းကိုခြင့္ယူလိုက္တယ္ မင္းၿပီးတဲ့အထိ ထိုင္ေစာင့္ေနမွာမို႔ ဖိုက္တင္း"
"ေယးးးးးး ဖိုက္တင္းးးးး"
***********************
"ဟ ညီနဲ႔ဆယ္ဟြန္း ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ"
YOU ARE READING
ခ်စ္ရပါေသာေမာင္ေမာင္ဗိုက္(ချစ်ရပါသောမောင်မောင်ဗိုက်)
Fanfictionဗိုက္တလံုးနဲ႔ေကာင္ေလးတေယာက္ပတ္ခ်န္းတို႔အိမ္ဆီေရာက္လာေသာအခါ
7 zaw
Start from the beginning