Marrying Mr. Popular (PUBLISHED under LIFEBOOKS)

Kabanata 54

Kabanata 52: Better Than Revenge Part 1

Cassiopeia's Point of View

"Iloveyou, Wifey." Hubby said habang mahigpit siyang nakayakap sa 'kin. Nakisiksik ba naman sa kama ng hospital. 'Pag ito nasira, nako, dagdag bayarin na naman.

"Iloveyoutoo, Hubby." Sagot ko naman. Siyempre nakiyakap na rin ako. Naiinitan na nga ako, eh, pero keri lang basta ganito ang sitwasyon.

"Don't you dare to leave me again, okay?" Paalala pa nito.

"I will."

"Okay lang na umiyak ako pero huwag sa ganoong sitwasyon. Don't make me feel so useless again, Pei, I'm begging." Nakasiksik ang ulo niya sa leeg ko kaya naman nakukulob ang sinasabi niya.

"I will, Hubby, I'm sorry."

"Dito ka lang palagi sa tabi ko. Ayoko nang may makasakit pa ulit sa'yo. Ayoko nang mawala ka pa ulit sa 'kin."

"Lalaban tayo nang sabay, Hubby. Promise, magpapakatatag na 'ko, lalaban na 'ko. Kung dati, hindi ko sila nilalabanan dahil buntis ako, ngayon lalaban ako dahil sa ginawa nila sa baby ko."

Hinapit niya pa 'ko palapit sa kaniya.

"Hubby."

"Hmm?"

"Umusod ka naman, mainit." Nakangusong pakiusap ko.

"It's okay. Mas gusto kong mainitan yung katawan mo kaysa naman halos mabaliw ako sa sobrang lamig mo. Akala ko talaga mawawala kana. Nawalan na 'ko ng pag-asa. Good thing at napansin ni Desiree ang paggalaw mo. You really scared me."

"Hindi ko talaga alam na namatay ako. Edi para na pala akong zombie dahil patay ako na muling nabuhay?"

"It's okay, Wifey, I will still love you even if you're now a living dead."

"Eh? Ang creepy talaga non, Hubby."

"Creepy ka naman, madalas." Tinawanan pa niya ako.

"Kakaiba kaya ngayon."

"Namimiss ko ang kakulitan mo nong buntis ka pa."

"Ha? Alin don?" Takang tanong ko. Hindi naman ako nangungulit, eh.

"Yung pagiging kissing monster mo." Tumawa pa siya.

"Actually, namimiss ko na rin yung kiss mo." Impit pa akong tumawa. Kiniss ko siya nang biglaan. "Iloveyou, Iloveyou, Iloveyou, Hubby."

"Iloveyoumore, Wifey." Siya naman ang kumiss sa 'kin.

Yikes! Kilig much. Ay, siya nga pala...

"Hubby, alam mo bang bago ako magising nong araw na sinabi niyong namatay ako, mayroon akong napanaginipan, pero parang totoong-totoo siya?"

"Ano naman 'yon?"

"Pinapanood daw kita. Umiiyak ka raw tapos paulit-ulit mong sinasabi na bumalik ako. Ang pogi mo ngang umiyak, eh. Ang cute-cute, hahahaha. Tapos kiniss mo pa 'ko. Ang weird lang dahil hindi ko naramdaman yung kiss mo. Kaya bumalik daw ako sa katawan ko."

"It really happened but, you're unbelievable, Wifey, nabuhay ka dahil gusto mo lang maramdaman yung kiss ko?" Naniningkit pa ang mata niya sa akin.

"Oo kaya. Feeling ko nga, ang manhid-manhid ng katawan ko dahil wala akong maramdaman, eh, pero naririnig kita."

"Buti pala kissing monster ka pa rin kahit wala na si baby, dahil kung hindi, baka hindi na kita kausap ngayon."

"Nakakalungkot lang talaga na wala na si baby. Hindi man lang natin siya nakita."