VAMPİRE (HunPai) - Hunhan texting

~ 22 ~

~"Ya aşkım börtüm böceğim neden fikrini değiştiriyorsun şimdi. Bak ne güzel anlaşacaktık."

Sehun peşimde verdiğim karardan döndüğüm için yaklaşık 30 dakikadır dolanıyordu.

-"Ne ara aşkım olduk biz ya yılışma istemiyorum"

İlk defa böyle olmasına mı yalvarmasana mı şaşırmalıydım bilmiyordum.

~"Ama Luhan.."

-"Ya Sehun. Ben anlamıyorum öyle şeylerden babana söyle gelsin istesin beni olsun bitsin."

Koltuğun üzerine bıraktım kendimi. 1 gece ve ertesi gündüz hastanede kalmıştım sonra Sehun'la onun evine gelmiştik.
Ama bir çok şey değişmişti. Kahve tonu mobilyalar yerine beyaz mobilyalar gelmişti en çok bu fark ediliyordu. Ve evde bizden başka kimse yoktu. Hizmetli ve başımın belası o büyük gözlü çocuk.

Sehun tekrar göz devirirken koltukta bana baktı.

~"Öyle olmuyor bu işler. Hem yeni gelin misin sen istemek ne... Luhan bak birtanem anlattığım gibi. Hani her yola gelecektin."

-"Bile bile canımı yakacaksınız ya. Korkuyorum ben."

Oflayıp nefesini verdikten sonra gözlerini kaçırmıştı.

~"Neyse, sonra konuşalım. Birşeyler yemek ister misin?"

-"Yok.."

Gözlerimi ondan kaçırırken koltuğa yanıma oturmuştu. Kafamı öne eğip ellerime bakarken Sehun pozisyonunu değişip yan dönerek bana yaklaşırken hala ona bakmıyordum.

Ellerimle oynarken şu an tükürdüğümü yaladığımı düşünüyordum. İçimdeki özlem hissine engel olamadığım için buradaydım. Bir anlık kararım hayatımı değiştirecek kadar büyüktü.

Boynumda ılık dudaklarını hissederken irkilmiştim. Kafamı azıcık ona doğru döndürürken boynumu yavaş yavaş öpüşleri mayıştırmaya başlıyordu.

~"Özledim seni."

Çenemi kavrayan parmakları beni tamamen ona döndürdü. Burnunu burnuma sürterken gözlerimi kapatmıştım.

Çenesindeki parmakları artık yanaklarımı okşuyordu. Dudaklarını benimkilerle buluşturdu. Usulca etimi emerken karşılığını veriyordum.

Bir anlığına geri çekilip gözlerime baktı.

~"Beni affedebilecek misin güzelim?"

Bedenimi de ona döndürüp ellimi siyah kısa saçlarından geçirerek okşadım. Saçlarındaki elimi ellerinin arasına alarak dudaklarına götürdü, avucumun içine bir kaç öpücük bırakıp parmaklarımı öptü ve bana bakmadan konuştu.

~"Korkuyorsun biliyorum. Ama.. her şey güzel olacak. Söz veriyorum, bundan sonra hep yanında olacağım."

Tekrar irisleri benimkilerle buluşurken ona güvenmeyi istedim. Ellerindeki elimi çekip boynuna koyduktan sonra yaklaşıp dudaklarını öptüm. Hiç bir şeyi umursamadan, geleceği kafamdan çıkararak öptüm.

Ensesindeki saçlarını okşayarak , kokusunu içime çekerek dudaklarını dudaklarımla sevdim.

Kalbimin atışlarına, karnımdaki kasılmalara artık engel olmak istemiyordum.

İstediğim birşey vardı elbette.

Özgürce, rahatça sevmek istiyordum. Tüm hislerimi ona açayım, bana açsın istiyordum.

Artık beni saran dikenlerden kurtulup onun kalbindeki çiçek bahçesine girmek istiyordum.

Her ne kadar geçmişi unutamasak da.