VAMPİRE (HunPai) - Hunhan texting

~ 18 ~

🍓

-

~"Otur biraz daha ye."

Tam kalkacağım sırada bana bakmadan söyleyen Sehun'a gözlerimi devirdim.

 -"Doydum." sandalyemi itip odama doğru ayaklarımı sürüyerek yürüdüm. Arkamdan baktığına emindim lakin dün gece duyduğum seslerden çıkardığım sonuçlardan dolayı konuşmak dahi istemiyordum. Odama girip yerdeki dün gece hazırladığım sırt çantamı sağ omzuma takıp son kez de aynadan saçlarımı düzeltip tekrardan antrenin önüne geldim. Vestiyerden aldığım ayakkabılarımı da giydikten sonra Sehun'u beklemeden okula doğru yürüdüm. Sebepsiz moralim bozuktu. genelde moralim bozuk olsa bile karnımı doyururdum ama bu gün hiçbir şey yememiştim. Adının Kyungsoo olduğunu öğrendiğim çocuğun kim olduğunu ve dün odada neler olduğunu merak ediyordum. Ve dün gece bunu düşünmekten uyuyamadığım için şu an uykusuzluktan başım ağrıyordu. Acaba sevgilisi olabilir miydi? Pek sanmıyordum...neden Sehun'un evinde kalsın ki?

'Eskisinden daha iyisin. Özledim seni Kyung'

sözler aklımdan çıkmıyordu. Gece düşünürken aklıma seks arkadaşı olabileceği dahi gelmişti..

Sahi bundan daha çok merak ettiğim bir şey vardı o da Sehun'un ne yapmaya çalıştığıydı. Hareketlerine anlam veremiyordum. Daha dün kahvaltıda huzurluyken şimdi istemiyordum.

Sadece tek düşündüğüm şey evime dönmekti. Hayır. Ben daha fazla kalabileceğimi sanmıyordum. Aniden aklıma gelen fikirle adımlarımı durdurdum. Önce sağ tarafımdaki okul yoluna baktım. Sonra arkamı dönüp kimsenin olmadığını kontrol ettim. Kalp atışlarımın hızlanmasıyla birlikte sol taraftaki yola doğru  hızlı adımlarla yürüdüm. Vücuduma yayılan ani adrenalinle nefes alışım zorlaşıyordu. Bir süreden sonra koşmaya başlamıştım. Tam olarak hiç bir şey düşünemiyordum. Az ileriden tekrar sola doğru  dönüp titreyen ve nefes nefese kalmış bedenimi dinlenirdim. Evlerin olduğu bu sokakta kimse yoktu. Nefesimi düzene soktuktan sonra yürümeye başladım.

'İstemesem bile ayaklarım beni hep Sehun'a götürecekti' ... daha dün böyle düşünürken şu an ondan kaçıyordum. Onun yaptıkları sonucu asla hep yanında olamazdım.

-"Hiç kusura bakma Sehun.. Ben oyuncak değil-"  

cebimde çalan telefonumun sesini duyunca hızla atan kalbim yeniden atağa geçmişti. Sağ cebimden çıkarıp arayan ismine baktım.  Sehun...  titrek nefesimi ve kalbimi düzene sokmaya ve sakinleşmeye çalışırken elim açmaya gitmiyordu. Israrla arayınca pes edip açtım.

-"Efendim?"

~"Nerdesin?"

Kalbim sanki daha da hızlı atabilirmiş gibi atıyordu.

-"Okula gidiyordum.-"

~"Eee?"

-"Markete uğramam gerekti de şimdi markete gidiyord-"

Dıt dıt dıt...

Birden telefonu yüzüme kapatmıştı.

~"Market bu tarafta mı bebeğim?" 

Ensemden gelen sesi ile kaskatı kesilmiştim.  Elleri ceplerinde önüme doğru yürüdü. Kafasını  eğip kaşlarını kalırdı.

~"Hm?" 

-"Y-yolumu kaybetmişim."

Yutkundum.
Sinirden gerilen çene hatlarını görebiliyordum. Alayla güldü.

~"Tamam o zaman seni markete götüreyim."
Dilini arka dişine koyup nefesini yüzüme verdi. 

-"Gerek yok okula gidebiliriz."  Gözlerimi kaçırdım.