BARTENDER

GİRİŞ

Derin bir nefes çekti içine kız. Acı dolu oldu tabi. Pek sağlam bir akciğeri yoktu.
Karşısındaki de nefes aldırıyor sayılmazdı. Daha çok kızın kalbini hızlandırmakla ve nefesini
kesmekle meşguldü.
Kız ise bu durumdan hiç memnun değildi.
Kendini teslim ediyor gibi hissediyordu. Bunu 8 yaşından beri hiç yapmamıştı.
Yapmak da istemiyordu. Karşısındaki kişisel doğal afetine kendini bırakmak istemiyordu.
Kim sele atlardı? Kim deprem sırasında bir binanın ortasında dikilirdi?
Kim çığ tehlikesi olan bir dağda çığlık atardı?
Bu hangi akla, hangi mantığa sığardı?
Sevgi... onu korur muydu?
Hayır.
Şu zamana kadar ne zaman korumuştu?
Önlemini almak zorundaydı.
Selden uzaklaşmalı, binadan çıkmalı, çığ düşecek dağdan uzak durmalıydı.
Sevgi... her şeye yetmiyordu.
__________________

16.04.2020

Merhaba! Büyük bir hevesle yayımlıyorum, umarım boşa gitmez. Umarım başarabilirim. Eleştirileriniz ve desteklerinizle bunu başarabileceğimi umuyorum.
İyi okumalar.
İyi geceler.