Endlessly

Chapter 23

Chapter 23

The Night

 

~Kaye's POV

I couldn't get the point how he still wasting his time on me and eventually his time is more needed by the one his love, right? Kaya minsan iniisip ko na lang na isang bagyo si Cent na buhay na dumaan lang para guluhin ang buhay pag-ibig ko pero masisisi ko nga ba siya? Ako rin naman ang sumugal eh. Nagpakalapit-lapit ako sa kanya at mas lalo akong nahulog sa kanya at doon pala ako nagkamali dahil mali pala ang natagpuang prince charming.

            Marami nga atang nag-aasam ng prince charming at 'yung mga lalaking napapadpad sa buhay ko ay mga napadaan lang para magtanong kung saan ang right way for their princess and I've been fool for their attractions so the prince charming I've been waiting for, hindi pa dumadating o kaya naiba ng daan kaya ayun hindi na kami nagkita.

            Atsaka 'yung inaakala ko na may nililigawan palang tao na si Renzo ay sakin pala papatungo at kaya pala siya nagtanong ng song at 'yun pala ay dahil dun. Hindi ko naisip na gagawin 'yun dahil ang buong akala ko talaga ay magiging taken na siya pero maling akala nga naman talaga oh! Ang swerte ko sa kanya. Would I rather choose him over Cent? Kung may mapapatunayan si Renzo, why not?

            Ngayon busy kaming lahat for the preparations for the big night of our contest later. Akalain mo 'yun ang bilis lang pala ng araw at ngayon na 'yun. Ngayon ang iisipin ko lang naman ay 'yung mag-enjoy sa contest na 'to dahil once in a lifetime lang naman 'to dahil by next year hindi na namin magagawa 'to. Sayang ang opportunity, and if I won the title syempre laking galak at saya ko dahil 'yung dati kong inaasam nakamit ko na rin. Ang sarap kaya sa feeling nu'n.

            Ngayon nasa ako muling sinusukat ang mga damit na gagamitin ko for contest later at nagpapasalamat naman ako for the efforts of Mom and Ate Roma dahil ang perfect lang nila magbigay sa akin ng gowns and suchs. Ang problema ko na lang ngayon ay kung paano ko dadalhin ang lahat ng ito sa harap ni Cent—Wait! Why do I always bother myself from him? Wala naman dapat diba? Actually, ilang araw na kaming hindi nag-uusap kahit kaharap ko lang siya nang upuan at lagi kaming na-iiwasan ng tingin pero hindi pa rin magawang maglayo gawa ng practice at lalo akong napaparalyzed sa pag-iwas ko sa kanya sa tuwing hahawakan niya ang kamay ko.

            Nang matapos ko naman muli masukat ang damit ko ay pumasok sa kwarto ko si Ate Roma. Hindi ko alam pero sa kapag lagi ko siyang nasisilayan ay hindi nawawala ang ngiti ko dahil ang bubbly at masayahing tao niya. Tumabi naman siya sa akin sa kinatatayuan ko na kaharap namin ngayon ang salamin.

            "Ready to win the crown?" aniya. Silang dalawa ni Mama ay pursigido talaga dito dahil pinagalanan talaga nila nang oras ang mga gagamitin ko at susuotin ko.

            I smiled, "Of course!" panatag kong sagot naman sa kanya.

            Humarap naman siya sa akin at gayundin ako. "Better to prepare 'coz later, you'll be our princess."

            Halos hindi na talaga mawala ang ngiti ko. Sa tuwing maririnig ko ang salitang princess, parang tinatawag lang nila. Wala eh, nakasayanayan ko na talaga at hindi na mawawala at syempre kasunod nu'n ang salitang prince charming—at bumalik na naman sa isipan ko si Vincent.

            Ano kaya magiging looks niya mamaya? Mas magiging perfect kaya siya sa mata ko mamaya? Mas ga-gwapo ba siya sa inaakala ko at sa araw araw na nakikita ko? Bakit ba ang hirap tanggapin na hindi para sa akin si Cent? Na ang prince charming ko ay nilaan pala sa ibang prinsesa? Ito na ba ang umpisa ng war of the worlds between princesses to win the prince? I don't think so. Alam naman natin na nasa prinsipe kung sino ang pipiliin niyang mamahalin.