Part-18 (Unicode)

Start from the beginning
                                    


"ဟေ့လူကြီး..!"


အသံခပ်စူးစူးလေး..။ဒါ...ဒါ...ငါတော့စိတ်တွေစွဲပြီးပေါက်တတ်ကရတွေလျှောက်ကြားနေပြီထင်သည်။ဟိန်းထက်ယံ ကိုယ့်ပါးနှစ်ဖက်ကိုကိုယ်ပြန်ရိုက်လိုက်မိသည်.။မနေ့က အရူးခံလိုက်မယ်လို့ပြောမိလိုက်တာ..။နိမိတ်နောက် နာမာလိုက်ပြီးတကယ်ဘဲရူးတော့မည်လားမသိ..။


"ဟေ့လူကြီး!နားကန်းနေတာလား??"


ငင်!နားကန်းနေလား??ဒီတစ်ခါတော့အသံကပိုပြီးပီပီသသကိုကြားလိုက်ရသည်။မူးထားတဲ့လက်ကျန်အရှိန်လေးတွေလဲအကုန်ပျောက်သွားသည်..။ဟိန်းထက်ယံ မယုံမရဲလေးနှင့်နောက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တော့..နှစ်ယောက်အတူထိုင်နေကျခုံတန်းအပြာလေးနားမှာကော်ဖီရောင်စပို့ရှပ်လက်ရှည်လေးနှင့်အောက်ကအနက်ရောင်ယောပုဆိုးလေး။ဆံနွယ်အနက်ရောင်ပျော့ပျော့လေးတွေကနဖူးပေါ်ဝဲကျနေသည်..။သေသေချာချာမျက်လုံးနှစ်လုံးကိုလက်နဲ့ပွတ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့လက်လေးကိုပိုက်ထားပြီးဘုကြည့်ကြည့်နေသောအကြည့်ကအဲ့ကလေးမှန်းပိုသေချာသွားလေသည်..။


တကယ်ကြီးဟ!!


သူဘာလို့လှမ်းခေါ်တာပါလိမ့်..။ခေါင်းထဲပေါ်လာသော အတွေးတစ်ချို့ကိုဘေးဖယ်ထားလိုက်ပြီးဟိန်းထက်ယံချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်ကာရင်ကိုကော့ ခေါင်းကိုမော့သက်ဝေယံဆီလျှောက်သွားလိုက်သည်။


"မင်းလား??ငါ့ကို နားကန်းနေလားလို့မေးတာ!!"


ဟိန်းထက်ယံပိတ်ဟောက်နေတာတောင်သက်ဝေယံက နူတ်ခမ်းကိုမဲ့ရွဲ့စူထော်လိုက်ပြီး


"တော်သေးတာပေါ့!မကန်းသေးလို့"


ပြောပြီး ခုံတန်းအပြာပေါ်ထိုင်ချလိုက်လေသည်..။ဟိန်းထက်ယံကသာထိုင်ရမလိုဒီတိုင်းဘဲရပ်ရမလိုကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေလေသည်..။


"ထိုင်လေ .!!ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ??"


L❤VE in the 1st sight(Completed)Where stories live. Discover now