Liseden Üniversiteye

LU_7 ~~~ coming out ~~~

Liseden Üniversiteye 7

~~~ coming out ~~~

Annem babamın yakın tehlikesinden alıp beni oturma odasına sürükledi ve içeri ittirdi kapıyı da üstüme kilitledi. Güçlü kadın annem, gurur duydum :) . Salonda konuşuyorlar. Ama ne dediklerini duyamıyorum.

Üst düzey güvenlik önlemleri altında uyuyakalmışım. Sabah annemin dürtüklemesiyle uyandım. Gece gelip üstüme bir şey örtmüş allahtan donardım yoksa. Gece uyurken çok üşürüm. Gerçi her zaman çok üşürüm ya. Bir kan dolaşımı problemim varmış. Her tür problem bende anlayacağınız.

Annem genelde bana kızgın olduğunda, dürtükleme ile vurma arası bu yöntemle uyandırır. Kızgın değilse de, hadi kalk artık diye bağırarak. Kızgın olduğuna göre dün gece olanlarda benim hatalı olduğumu düşünüyor.

Babam işe gitmiş. Annem kahvaltı hazırlıyor. Hem babamı hem annemi karşıma almama stratejisi adına arkadan bir öpücük yaptım anneme. Kafasını yarım çevirip bana baktı ve kısık bir sesle, 

" Ben seninle ne yapacağım"

Susmak gerekiyor. Masaya oturup usluca kahvaltımı bekledim.

Ben kahvaltıma başladığımda annem karşıma geçip oturdu ve gözlerini bana dikti. Böyle bakarsan kahvaltı edemeyeceğim annecim (annecim?), dedim. Ama bakmaya devam etti,

" Dün gece için özür dilerim"

Değişen bir şey olmadı.

" Özür dilemek yetmiyor küçük bey"

" Peki ne yapmam gerekiyor, büyük hanım"

" Dalga geçme. Babandan da özür dileyeceksin ve lütfen şu saçlarını kestir ve o nerden bulduğunu bilmediğim kıyafetleri hiç olmazsa babanın yanında giyme"

" Kendi paramla aldım onları. Okuldan ödül kazandım. Ama derslerin nasıl diye sormadınız bile. Tabi Can nasıl olsa eşşek gibi çalışır burs kazanır, yurt kazanır. Bunlar umurunuzda bile değil. Varsa yoksa giydiğim pantolonun paçası dar, yok saçım uzun. Ayrıca niye özür diliyorum anlamadım. Sonuçta eve geldiğimde bana vuran oydu. Onun özür dilemesi gerekmiyor mu?"

" Konuşmanızı dinliyordum. Baban zaten sana üzgün olduğunu anlatmaya çalışıyordu. Sonuçta bu giyim tarzın saçların filan babanın anlayacağı ve kabul edeceği şeyler değil. Ama sen bir de bağırarak adamın üstüne atladın, ben odaya girmesem ne olacaktı..."

Sinir yine tepeme doğru ilerliyor, dayanamadım. Susmak gerektiği fikrinden vazgeçtim tümden.

" Ne olacaktı anne. Sen de biliyorsun ki, yine dayak yiyecektim. Ayı gibi adam, üzerine atlamışım, atlasam ne olur ki, herhalde bir ağacın üstüne yaprak düşmüş etkisi yaratırdım"

Neyse annem artık benim eskiden olduğu gibi tırsmayacağımı anladı sanırım. Vites değiştirdi.

" Bak oğlum babanı da anlamalısın. Seni böyle görmek istememekte haksız mı sence. Otoritesine, herşeyine karşı geliyorsun. Bugüne kadar yapmadığın şeyler"