Kendin olabilecek misin? Sadece ve sadece kendin. Saf yalın doğduğun halin. Kabul etmekten korktuğun. Belki utandığın. Kendine bile göstermek istemediğin... Esas KENDiN olabilecek misin? Bu hikayede anlatılmaya çalışılan bu.... O anlaşılamayanın şii...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Liseden Üniversiteye 2
~~~ ilk ~~~
Cinsellikte ilk sefer hep önemlidir bence ve özel. Gerçi benim ki aşık olduğum biriyle ama pek özel olmadı ☺. Bir gün önce oda arkadaşım; ona aşık olduğumu söylediğim için bana vurdu, sonra ertesi günü de internette porno açtı ve bana masanın altını gösterdi.
Pazartesi günü olmuştu bu olay. Cuma'ya kadar her akşam tekrarlandı. Midem onunkiyle doldu :). Okula geleli nerdeyse iki aya yaklaşıyor ve daha hiç ailemi görmeye gitmedim. Bu hafta sonu gitmem gerekiyor. Beni özlemişler arayıp duruyorlar. Sınıftan bir kızla tanıştım, Emel. İkimizin ailesi de aynı şehirde, beraber gideriz diye birlikte bilet aldık.
Cuma akşam gidecektik eve. Ders çıkışı odaya gittim eşyalarımı toplamak için. Odada Celâl her zaman ki gibi film izliyordu. Merhaba, dedim ama filmini bırakıp cevap vermedi, yine her zamanki gibi. Artık alıştım ve alınmıyorum. Ne yazık ki, ilk tanıştığımız günden beri beni insan yerine koymuyor. Tek tesellim ise, kimseyi insan yerine koymaması. Kendini sanırım insan-üstü görüyor.
Basketbol oynamak dışında insanlarla bir teması yok denebilir. Duyduğum kadarıyla birkaç kızla çıkmış ama bu tavırları yüzünden sanırım hiçbir ilişkisi devam etmemiş. Sadece basket takımından Hilmi diye bir arkadaşı var üst katta kalan o kadar. O da Celâl gibi garip bir tip onu da hiç çözemedim ya, neyse.
Şimdi Celâl'in benle ilişkisi beş gündür masa altı muhabbeti olarak devam ediyor. Bir de eskiden olduğu gibi beraber film izliyoruz ve filmlerden filan konuşuyoruz, benim en mutlu olduğum zamanlar çünkü beni insan yerine koyduğunu düşünüyorum onunla konuştuğumuz zamanlarda.
≈≈≈
" Ben çıkıyorum"
" Nereye"
" Hafta sonu eve gideceğimi söyledim ya"
Tabi söylediklerimin çoğunu dinlemediği için bilmiyor.
" Gidemezsin"
" Niye"
" Hafta sonu seni yapıcam"
" Bi defa bu böyle söylenmez"
Demeye çalışırken, gözümden yaşlar süzülmeye başladı, kendime engel olamadım. Ya bu kadar güzel, enfes aklı ve düşünceleri olan birisi nasıl olup da böyle hayvanlaşabiliyor anlayamıyorum. Yatağa zor oturdum resmen hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.
Ona karşı ne kadar çaresizdim buna kızıyordum. Ve bir çıkış yolu bulamıyordum. Onun ise hiç umurunda bile değil, istediği gibi davranıyor. Çünkü beni kaybetmek gibi bir korkusu da yok umursadığı da.
