Bad Timing Of Love

Chapter 17: His Voice

KYLE'S POINT OF VIEW

Pagbalik namin sa bahay nina Mom at Dad ay dumeretso agad ako sa kwarto at nagkulong dun. Hindi na ako umiyak dahil pagod na akong umiyak. Imbes na magmukmok ako ay nilibang ko nalang ang sarili ko sa garden. May mini archery ako sa garden, pinagawa yan nina Mom ng umuwi ako dito. Naglaro ako ng archery.

Nang tumama na naman sa ten ang pangatlo kong tira ay biglang may pumalakpak sa likod ko. Napatingin ako dito at nakita ko si Dad. Nakangiti syang pumapalakpak papalapit sakin.

"Wala ka paring kupas, Zyrene." Aniya.

"Thanks, Dad."

"Are you okay now?" Tanong nya kaya ngumiti ako at tumango.

Napangiti sya sa sagot ko at lumapit sya sakin at niyakap ako.

"Hindi mo alam kung gaano ako kasaya nung malaman kong uuwi ka dito, two months ago." Sabi ni Dad tsaka ngumiti sakin.

Naupo kami sa bench sa garden habang yakap yakap ko sya.

"Alam mo bang, sobrang saya ako nung pinanganak ka ng Mommy mo. Sa sobrang tuwa ko, nagpaparty ako kinagabihan. Pinagtawanan pa ako ng mga kumpare ko nung panahon nayun at sinabi ko sa kanilang 'hindi nyo alam ang pakiramdam ko ngayon dahil may isa na akong unica-ija'. Sa states ka pinanganak gawa ng sabi ni Dad, sobrang alaga ka noon. Ayaw na ayaw namin na may mangyayare sayo kaya grabe nalang ang kaba at takot namin ng Mommy mo nung natamaan ka ng baseball. Syempre, isa kang Almero at isa kang Chavez, nagiisang prinsesa at nagiisang babae sa pamilyang Almero at Chavez." Sabi ni Dad habang nakatingin sa kalangitan. "Sobrang saya ko nung tumuntong ka sa bahay nato kahit ba-bago bago ka palang sa bansang to. Sobra rin ang lungkot ko nung panahong dapat iuuwi ka namin dito pero di pumayag si Dad at sinabi nya saming sa kanya ka. Sobrang nasaktan ako nun pero wala akong magawa, kahit umiyak na ako sa harapan ng mommy mo wala parin. Nung umuwi kami dito ng di ka kasama para narin akong namatayan ng anak pero pinagkaakit lang naman sakin kaya ngayong nandito ka at nakikita kitang masaya, naiisip kong ako na ang pinaka maswerteng tatay sa buong mundo." Dagdag nya at nakita ko syang pumunas sa mata nya.

Bawat kwento ng daddy ko, sayang saya ako. Ganon ako kaimportante sa kanila.

"Pero ngayong aalis ka na naman, para na naman akong nawalan ng anak." Sabi nya.

"Dad, dad." Tawag ko at iniharap ko sa muka ko ang muka nya. "Six months pa akong nandito tsaka sasama kayo sakin." Sabi ko at ngumiti.

Ngumiti sya bilang ganti at hinalikan ang noo ko.

"I am the luckiest Dad in the world because i have daughter like you." Sabi nya pero umiling ako.

"No." Nakangiting sabi ko. "I am the luckiest daughter in the world because i have a dad that super strong like you." Dagdag ko at natawa sya.

"I love you my princess." Sabi ni Dad.

"I love you too dad." Sabi ko tsaka kami nagyakap. "My first love." Bulong ko at narinig ko syang tumawa.

"But I'm not your first love, it's Jiro." Biro ni Dad na nagpagulat sakin.

"Dad!" Suway ko at tumawa na sya ng tumawa.

"Hay..just kidding... Halika nga rito." Sabi nya at niyakap ulit ako.

Pagkatapos naming magusap ni Dad ay naglaro kami ng archery. Kay dad ako natutong maglaro nito. Masaya din ako kasi parang nagkaroon kami ng bonding.

Kinabukasan, maaga akong pumasok sa school dahil gamit ko na ang kotse ko. Pagbaba ko sa kotse ay nakita ko si Jiro na bumaba din sa kotse nya.

"Hi. Good morning." Bati nya.

"Good morning." Bati ko din.

"Sabay na tayo." Yaya nya kaya tumango ako.

"Okay ka lang ba kahapon?" Tanong nya.

"Hmm... May inisip lang." Tipid na sagot ko.

"Ah, okay." Sabi nya.

Pagkarating namin sa room ay naghintay kami sa anim hanggang sa dumating ito. Maya maya pa ay nagsimula na ang klase kay Miss Zin.

"Class, i have a announcement." Sabi ni Miss.

"What it is Miss."

"Ano yun Miss?"

"Good news miss?"

Kanya kanyang sabi ang mga kaklase ko. Napangiti naman si Miss.

"Okay. Remember your Movie project with me?" Tanong ni Miss na tumango naman kami.

"Sa oras na pinasa nyo yun, kinabukasan nun ay ipapanunod iyun sa buong Blis. Kayo ang bahala kung pano nyo mahihikayat ang mga students na manood ng ginawa nyong movie at ang mga students din ang boboto kung sino ang magiging love team o couple of the year na magiging model para sa dadating na Fashion week. So, kayo na ang bahala dun ha. Class dismiss." Sabi ni Miss sabay alis.

dO_____Ob

'Oh oh... Noooooo'

Pagalis ni Miss ay naging usap usapan sa buong klase ang sinabi nya. Nanatili naman kaming tahimik ni Jiro sa narinig.

"So, what now guys." Biglang salita ni Gail samin.

"Woah... Ang ganda nun. Akala ko pagwra-wraffle na naman para sa fashion week eh." Maktol ni Bryle.

"Kailangan nating magisip ng unique para satin ang bagsak nilang lahat." Sabi ni Aaron.

"No need Aaron, kahit naman wala tayong gawin, satin parin ang bagsak nila." Sabi ni Sam. Famous nga pala sila.

"Bakit kayo natahimik na dalawa?" Tanong ni Daryl ng mapansing di kami nagsasalita ni Jiro.

"Mukang bad idea ang pagiging bida ko." Sabay na sabi namin ni Jiro at nagkatinginan pa kami tapos nagkaiwasan din.

'Awkward'

Nang matapos ang mga subjects ay lunch na kami pero dahil di ako gutom ay pumunta ako sa garden ng school at umupo sa ilalim ng puno since, naantok ako ay pumikit ako.

Nanatili ako sa ganong pusisyon ng may naramdaman akong umupo sa tabi ko at nung minulat ko ang mata ko ay nakita ko sya.... Nakita ko si Jiro.

"Can i sit here?" Tanong nya.

"Nakaupo kana eh, ano pa bang magagawa ko?" Sabi ko.

"Parang ayaw mo ata eh." Sabi nya.

"Di ah." Sabi ko at pumikit pero narinig ko syang natawa.

"Did you also sing?" Nakapikit kong tanong sa kanya ng makita ko kaninang may dala syang gitara.

"Yeah. I love singging more than dancing." Sagot nito. "I sing a song for you." Dagdag nya kaya nakinig nalang ako.

Hey, have you ever tried..
Really reaching out
For the other side...
May be climbing on rainbows
But baby here goes....

Dreams, there's for those who sleep
Life, is for us to keep...

At di ko na narinig ang kanta nya dahil nakatulog na ako pero bago pa ako makatulog ay napangiti ako dahil....

Sa ganda ng boses nya....