[END] [KOOKMIN] #นางสนมจีมิน

Ep.17

- - - - - - - - - - - - - - - - -

องค์ชายมีตำแหน่งแปะหลังคือราชาองค์ต่อไปซึ่งตอนนี้กลับอยู่ในสภาพไร้ทางสู้ เท้าขยับชะงักไปก่อนจะวิ่งหนีตายไปทางหลังวังที่องค์ราชาและองค์ราชินีเคยใช้หนีสุดชีวิตตราบที่เท้ายังคงวิ่งต่อไปได้ไหว เขาหลบซ่อนกายในโรงม้าขนาดใหญ่ยาวไปจนเกือบถึงขอบรั้วหลังปราสาทซึ่งในนั้นมีแต่ซากศพม้าศึกที่ตายและกระดูกม้าที่ตายนานแล้วของยุนกิอยู่ในนั้นด้วย กายหลบซ่อนได้ยินเสียงม้าเดินจ้ำมาถึงเป้าหมายไม่ได้ห่างไกลกันเลยหลังจากที่ได้ฟังอยู่ จองกุกผวาและหวาดกลัวมากไม่กล้าลุกขึ้นสู้สักความคิดเดียว

“ออกมาเสียดีกว่าน้องข้า…เจ้าเป็นถึงกษัตริย์องค์ต่อไปเชียวหนา ความกล้าหาญของเจ้าอยู่ในไหนกันเล่า”
บุคคลที่กำลังกลัวจนตัวสั่นผวาไม่สนใจต่อคำชักชวนจากคนที่น่ากลัวดั่งปีศาจที่ร้องเรียกหาอยู่ในเวลานี้ เสียงม้าขี่ของจองโฮซอกหายไปจากคอกม้า ร่างหนาผ่อนความกลัวออกจากจิตใจทันทีเป็นลมหายใจที่กลั้นไว้เต็มปอด เขามองหลบๆ อยู่หน้าประตูโรงม้าสีดำเป็นตอตะโก ดวงตามองไปทางด้านนอกเพื่อดูสถานการณ์ว่าปลอดภัยจริงหรือไม่เพิ่มความมั่นใจให้แก่พระองค์เอง

“อยู่นี่ นี่เอง…”

เสียงจากนรกดังขึ้นมาอีกครั้งและคราวนี้มันโผล่มาทางด้านหลังของตัวเขาที่กำลังนั่งยองหลบอยู่ ใบหน้าเปื้อนดินสีน้ำตาลเข้มหันกลับไปมองคนพูดประโยคนั้นออกมา ดาบขนาดใหญ่เปรอะน้ำฝนยกจะฟันกลางศีรษะของอีกคนซึ่งมีศักดิ์เป็นน้องชายตัวเองแท้ๆ ดาบง้าวลงจะมาเฉือนออกอย่างรวดเร็วจนแทบจะหายใจไม่ทันหมดลมปอด

“ท่านพี่อย่า!” ในขณะที่ปากยังพูดห้ามไว้ ร่างสูงเปิดประตูออกไปด้านนอกทันพอดีเฉี่ยวปลายผ้าไปแค่หยิบมือเดียว ดาบเล่มใหญ่ของพี่ชายฟันจ้วงลงไปยังประตูขาดเป็นสองท่อนสะบั้นไม่เหลือซากดี