- - - - - - - - - - - - - - - - -
ชายหนุ่มหลังมืออาบเลือดที่เดินเข้ามานั่งอยู่ในตำหนักส่วนพระองค์เงียบๆคนเดียวไม่มีผู้คอยเฝ้าอยู่ด้านนอก ดวงตาเศร้าหมองได้แต่มองจับจ้องไปทางเตียงบรรทมสีขาวเมื่อคืนวัน ภาพจำที่แตกร้าวยังคงตามหลอกหลอนเขาอยู่สม่ำเสมอ มือข้างขวายกกุมขมับแทบจะปาเครื่องทรงศีรษะร่วงลงพื้นไม่สนพระทัย
“ทำไมเจ้าต้องทำแบบนั้นลงไปด้วย!” วางกำปั้นลงโต๊ะขาเตี้ยอย่างแรง
ปึง!!
ป้อมรักษาติดประตูราชวังถูกพังทลายเข้ามาในเวลาไม่นานตามที่คิดคำนวณเอาไว้ ทหารทั้งหมดตกใจและขาแทบก้าวหนีออกไปจากตรงนั้นไม่ได้เมื่อสองดวงตาได้เห็นในภาพลักษณ์ของกลุ่มโจรเหยี่ยวดำทั้งหมดเข้ามายังเขตราชวัง ม้าทรงของโบจุนคราวนั้นกลายมาเป็นม้าศึกของโฮซอกในทันตาเห็นร่างกายของมันเข้าคู่กับผู้ที่นั่งอยู่บนหลังมันได้อย่างพอดี ทันทีที่ประตูบานใหญ่ยักษ์ถูกพังเข้ามาจนหมด แขนข้างที่จับดาบยกขึ้นตระหง่านในเชิงความหมายสั่งองค์ราชา ผ้ากระโปรงของจีมินถูกตัดมามัดกับข้อมือเพื่อประกาศก้องทั่วราชวังเป็นสักขีพยาน
“ข้ามาตามหานางผู้หนึ่งที่มีสมญานามว่าเป็นเมียของพระอนุชาของข้า!! หากพวกท่านยังไม่อยากตาย โปรดส่งตัวนางผู้นั้นออกมาบัดเดี๋ยวนี้!!” สายตาเหยี่ยวมองไปทั่ววัง แต่ก็ไม่มีวี่แววเห็นใครสักคนที่เป็นผู้ปกครองเขตแดนยกเว้นทหารป้องกันความปลอดภัยเท่านั้น
“หากไม่มีใครส่งตัวนางมา ข้าจะพังราชวังให้สิ้นดินแดนไปเลย!!”โฮซอก
และเมื่อจบประโยคข่มขู่ของโฮซอก คำสั่งสลายกลุ่มกันตามหาก็เอ่ยออกมาทันท่วงที จำนวนประชากรโจร 20 คน ต่อทหารที่มีมากกว่าถึง200 นายก็ไม่สามารถทำให้พวกเขาชนะไปซะทีเดียว กองกำลังป้องกันราชวังรวมไปถึงแทฮยองถูกทำร้ายจนพังราบคาบ แทฮยองฝืนบาดแผลรีบกลับไปยังตำหนักขององค์รัชทายาทด้วยพละกำลังที่ยังคงเหลืออยู่ โลหิตสีแดงเปรอะเปื้อนเต็มชุดเกราะของแม่ทัพไปหมด ดาบเหลาให้คมกลายเป็นสามขาพยุงไปให้ถึงจองกุก
YOU ARE READING
[END] [KOOKMIN] #นางสนมจีมิน
Fanfictionจากบุรุษสามัญชนทั่วไป กลับกลายต้องมาใช้ชีวิตในฐานะสนมเอกขององค์รัชทายาทจากแดนไกล ที่สำคัญไปมากกว่านั้นคือเขาจะต้องปิดบังความลับที่แท้จริงของตนเองเอาไว้ ว่าตน...คือผู้ชาย