[END] [KOOKMIN] #นางสนมจีมิน

Ep.14 (NC)

- - - - - - - - - - - - - - - -

ค่ำคืนมืดสงัดกับมีเพียงแค่แสงดวงจันทร์กลมโตสาดส่องลงมายังสองร่าง ที่ตอนนี้กำลังมอบรสหวานแสนหอมหวนชวนลองรสสัมผัสเพียงหนึ่งครั้ง
  ร่างกายที่ขยับถูไถกายเข้าหากันไปมาประหนึ่งอยู่บนแท่นบรรทมของเมื่อคืนวัน มือใหญ่สองข้างดึงชุดคลุมด้านนอกที่เป็นตัวขั้นเวลาและผ้ารัดหน้าอกซึ่งปิดไม่หนามากสลัดออกจากร่างกายเพียงชั่วพริบตาเดียว ยอดอกปทุมถันงามสีธรรมชาติโดนครอบด้วยไอร้อนจากปากกว้างดูดดื่มกลืนไปกับน้ำลายในคอ ปลายลิ้นและริมฝีปากแตะเข้ากับจุดกระตุ้นอารมณ์จีมินพอดีไม่ต้องถามซ้ำซาก ใบหน้าที่เคลิ้มกำขยำเกศาของร่างสูงไปพลางๆ 

     “ในที่สุด…” จองกุกคิด

หินวางเรียงทอดยาวตรงไปจนถึงสุดของขอบแม่น้ำกว้าง สายผ้ารัดกระโปรงยาวปลดออกจับดึงปลิวออกไปวางกับโขดหินอย่างหมดค่า ร่างกายที่กำลังจะเปลือยเปล่าท่ามกลางเสียงสัตว์และแมลงน้อยใหญ่ร้องลั่นทั่วพงไพร สายตาของชายตรงหน้าดุจดั่งกำลังสะกดจิตร่างเล็กให้จมราบไปกับอก มือข้างขวาวางลงบีบคลึงหน้าอกนูนพอสัมผัสได้ถนอมกำลัง เสียงร้องอวดอ้างแทบได้อารมณ์ดังขึ้นเพียงนิด สองร่างชายชายสนองจุมพิตกันตามแม้ตัวจะเปียกไปด้วยน้ำแต่ก็ไม่อาจผลักให้ออกจากบ่วงรักนี้ได้ในตอนนี้

ขนตางอนหลับพริ้มจูบตอบปากบางอย่างไม่รีรอเหมือนเช่นดั่งเคย มือเล็กสองข้างยกลูบต้นแขนอันทรงพลังข้างกายที่กั้นเขาไว้อยู่ ข้างคอสีขาวหอมเอียงเปิดช่องว่างให้หน้ามีทรวดทรงหล่อกว่าได้ก้มไปพรมจูบจนอิ่มปาก ความรู้สึกชักนำพาให้ขาสีขาวนวลพาดเกาะกันไว้กับเอวแกร่งด้วยความไม่รู้ตนใบหน้าสันคมค่อยๆ ก้มถดถอยตัวเองลงไปตรงสะดือหน้าท้องราบสวยยิ่งกว่าหญิงงาม

แผ่นท้องเรียบเว้ากับเม็ดหยดน้ำกุมร่างกายให้เล่นกับริมฝีปากได้ จองกุกมอบจูบอุ่นๆ ให้กับมัน หยดน้ำที่ลอยอยู่บนท้องไม่มากไม่น้อยลอยล่องอยู่บนพื้นท้องหายใจไม่ตรงตามจังหวะหายใจ หลังสีงามยกแอ่นตัวเองขึ้นจนลมหนาวพัดลอดไปได้สบายๆ มืออวบลมร้อนหยาบลูบเอวขอดทั่วตามใจปรารถนา มือกระด้างความเย็นยกขึ้นค่อยๆเช็ดน้ำออกจากปากข้างนอก เนื้อลิ้นหนาร้อนผ่าวเลียสัมผัสกับเนื้อหนังใต้สะดือไล่ลงไปทีละหนึ่งจูบเคลือบร่างกาย เอวบางน้อยสะดุ้งเผลอแอ่นช่วงล่างกระดกขึ้นมากระทบกับคนข้างบนด้วยเล็กน้อย