Ep.03

515 18 1
                                    

- - - - - - - - - - - - - - -

ยามช่วงเย็นของวันนี้ จีมินก็ยังไม่ได้แตะกู่เจิงอีกเช่นเคย เด็กหนุ่มเลือกใช้เวลาอ่านหนังสือที่พอจะช่วยบรรเทาความคิดอันฟุ้งซ่านให้ออกไปได้ เพียงแต่ว่ามันอาจจะสิ้นสุดแค่ตรงนี้

       เพล้ง!!
เสียงอะไรสักอย่างตกลงแตกในบ้านเสียงดังสนั่น ทำให้จีมินซึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสือเล่มเดิมที่เคยอ่านสมัยเด็กอยู่ด้านนอกกระท่อมก็ตกใจสะดุ้งรีบวิ่งเข้าไปทั้งๆในมือยังคงถือมันเอาไว้อยู่ ประตูเปิดเข้าไปในห้องนอนทันควันหลังจากที่สายตาสอดส่องไม่พบอยู่กลางบ้าน

    !!!

“ไม่มีอะไรหรอก ข้าแค่สะดุดน่ะ” สีหน้านิ่งเฉย
เมื่อลองมองตรงไปกลับพบว่าในฝ่ามือของบิดานั้นเขากำลังถือกระดาษสีขาวเก่า ในนั้นมีหญิงสาวนางหนึ่งที่บรรจงวาดด้วยดินสอทำมือ ภาพหญิงสาวของพวกเขาอย่างมารดาที่มองแล้วจำได้ติดตา แต่สิ่งที่แตกละเอียดคาพื้นบ้านกลับเป็นถ้วยยาของมารดาถ้วยสุดท้ายที่เธอกินได้ตกกระทบพื้นลงแตกละเอียดจนแทบจำไม่เหลือชิ้นดี

“งั้น…ข้าขอตัวกลับห้องก่อนแล้วกัน” เบี่ยงมองไปทางอื่นอย่างสุดกลั้นน้ำตาที่ไหลออกมา
      “จีมิน…” โดยอง

...
   รองเท้าเก่าหยุดเดินกลับในทันที คำเรียกเสียงสั่นจากชายมีอายุพูดดักจีมินเอาไว้ น้ำตาเต็มเปี่ยมสั่นเครือแทบจะกระอักออกมาคาตาสีแดงก่ำ ปากสั่นระทมเม้มเก็บซ่อนไว้ไม่ให้อีกฝ่ายได้ล่วงรู้ถึงความเสียใจที่เขามี

“เจ้ารู้เรื่องของแม่เจ้าแล้วใช่หรือไม่” เสียงแหบพร่าเอ่ยออกมากระตุ้นอีกครั้ง

คำพูดบีบคั้นให้ดวงตาสั่นเครือในตอนแรกผลักน้ำจากในตาให้ไหลออกมาอาบแก้มสีขาวนวลดั่งปุยเมฆ หัวใจที่เต้นเร็วขึ้นจนนับไม่ทัน บวกน้ำตาที่ไม่ยอมหยุดไหลเสียที บุตรชายที่ยืนหันหลังอยู่เงยหน้าให้น้ำตาไหลตกไปที่อื่นพลางทำท่าจะเดินออกไปเพื่อหนีปัญหา

[END] [KOOKMIN] #นางสนมจีมินWhere stories live. Discover now