- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
เช้าในวันถัดมายามเมื่อดวงสุริยันลอยขึ้นกินดวงจันทร์หายไป นกนางแอ่นก็บินสยายปีกสวยงามล้อลม เจ้านกตัวน้อยบินผ่านราชวังครั้นขณะนั้นสาวงามในชุดสีฟ้ามืดกับสีเหลืองทองเดินขึ้นเข้าเฝ้าตำหนักใหญ่พร้อมหน้าพร้อมตาขุนนางที่กำลังประชุมบ้านเมืองกันปกติ ทันทีที่ทหารเฝ้าประตูกล่าวเสียงดัง องค์กษัตริย์ที่นั่งเครียดอยู่ก็ถึงกับยิ้มแก้มนูนเมื่อสาวงามจากเขตเหนือเดินมาเข้าเฝ้าเองโดยไม่มีการนัดหมาย
“ฝ่าบาท หม่อมฉันขอพาทหารและเหล่านางข้าทาสออกไปนอกวังได้หรือมั้ยเพคะ?”
“จะออกไปทำไมเล่าองค์หญิง?” ราชายิ้มหัวเอียงไซร้ถาม
...
“ตำหนักของหม่อมฉัน ไร้ต้นไม้ให้ความร่มเย็น ยามนอนก็ร้อนดั่งไฟ ยามตื่นก็แทบจะไม่มีอากาศบริสุทธิ์สักนิด เลยอยากจะออกไปหาต้นไม้มาปลูกเพคะ”
“555555! โถ่เรื่องแค่นี้เอง นี่! แม่ทัพคิม เจ้าจงไปสั่งทหาร50นายไปหาต้นไม้จากพ่อค้ามาปลูกข้างตำหนักองค์หญิง20ต้น! บัดเดี๋ยวนี้”
“พ่ะย่ะค่ะ!!” โค้งรับทราบก่อนจะรีบเดินออกจากตำหนักไป
“จะว่าไป แต่ก่อนตำหนักของเจ้าเคยมีต้นไม้อยู่ไม่ใช่หรือ?” องค์ราชาเกาคางพลางนึกถึงภาพบริเวณตำหนักของจีมินในคราก่อนที่จะมา
“สงสัย...คงจะมีสุนัขบางตัวขุดไปกระมั้งเพคะ” จีมินกล่าวพลางยิ้มนั่นจึงทำให้โบจุนที่คุกเข่าเคารพอยู่ด้านหลังด้วยนั้นก็ต้องยกยิ้มขึ้นมาใหญ่
ตำหนักองค์รัชทายาทจอน จองกุก
“เจ้าว่ายังไงนะ!! เสด็จพ่อข้าสั่งทหารไปขนต้นไม้จากนอกวังมาให้นางนั่นถึง20ต้นเชียวเหรอ!?”
“พ! เพคะองค์รัชทายาท”
นางข้ารับใช้เก่าของจอนจองกุกที่นำเรื่องขึ้นมากล่าวกราบบังคมทูลให้ได้ทราบ และนี่คือเหตุผลที่ตอนนี้องค์รัชทายาทในชุดแดงดำทรงมหาอำนาจถึงกับพูดจาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พระองค์เมื่อรู้จบก็รีบเดินตรงไปยังตำหนักหลวงซึ่งมีจีมินกำลังสนทนากับองค์ราชาอย่างสนิทสนมกัน
YOU ARE READING
[END] [KOOKMIN] #นางสนมจีมิน
Fanfictionจากบุรุษสามัญชนทั่วไป กลับกลายต้องมาใช้ชีวิตในฐานะสนมเอกขององค์รัชทายาทจากแดนไกล ที่สำคัญไปมากกว่านั้นคือเขาจะต้องปิดบังความลับที่แท้จริงของตนเองเอาไว้ ว่าตน...คือผู้ชาย