“รีบพาฝ่าบาทหนีไป พวกเจ้าต้องพาฝ่าบาทไปหลบซ่อนทางเขตเหนือก่อน เร็วๆ!” พระมเหสีรีบสั่งการทหารประมาณ 3-4คนคอยคุ้มกันองค์กษัตริย์ พระนางดันพวกเขาออกจากทางออกลับหลังวังโดยเร็ว แต่หารู้ไม่ว่ามีโจรคนหนึ่งมาเจอเข้าพอดี
หยุด!!
เสียงเอ่ยลั่นดังก้องไปทั่วเขตหลังราชวัง ดาบขนาดใหญ่ชี้มาที่ร่างองค์ราชินีที่เหลืออยู่เกือบคนสุดท้ายปลายแถวทางออก เธอมองแล้วจึงคิดหนทางที่ยอมแลกได้แม้กระทั่งชีวิตตัวเอง ใบหน้านางมองไปทางองค์กษัตริย์ผู้เป็นที่รักสุดหัวใจ
!!!
ชุดสตรีผู้เป็นหนึ่งในเขตแดนผลักประตูปิดทิ้งให้ตัวเองเหลืออยู่ข้างในเพียงแค่ผู้เดียว ใบหน้าของพระนางมองโจรผู้นั้นอย่างแน่วแน่ องค์ราชาเห็นก็แทบไม่เป็นผู้เป็นคนในฉับพลัน
“โบมิน! โบมิน!!”
พระกษัตริย์เอ่ยตรัสก่อนจะพยายามฝ่าดงนางกำนัลไปให้ถึงประตูบานนั้น แต่ประตูลับดันปิดเสียแล้ว ร่างกายพยายามดันพังประตูเข้าไปเพื่อพาโบมินออกมา แต่ร่างของสตรีผู้กล้าหาญคนนี้กลับเป็นคนที่ดันรั้งไว้จากด้านในเพื่อรักษาชีพขององค์กษัตริย์สุดชีวิต
“หนีไปเพคะ! ทิ้งหม่อมฉันไว้ ให้หม่อมฉันได้ตายที่นี้จะดีเสียกว่าเพคะ!!”
“ฮือออ~ หนีไปเพคะ”
เสียงร่ำไห้ของพระมเหสีดังผ่านประตูมาด้านนอกจนทำให้ฝ่าบาทรับรู้ได้ถึงน้ำใจที่ใหญ่หลวงของนาง องค์กษัตริย์เสียพระทัยร้องไห้แล้วจึงปล่อยวางเดินโซเซไปพร้อมทหารที่เหลือที่ลากแขนฝ่าบาทออกมาให้ไกลที่สุด
“หม่อมฉันรักพระองค์นะเพคะ…” คำกล่าวลาครั้งสุดท้ายจากปากชายาได้เอ่ยออกมาก่อนดาบขนาดใหญ่เล่มนั้นจะเคลื่อนเข้ามาใกล้ด้วยความเร็วพอสมควร
แต่เมื่อครั้นปลายดาบของมหาโจรข้าน้อยผู้นั้นวางใกล้เข้ามาจะถึงตัวของเธอ สวรรค์กลับเข้าข้างอย่างรู้เห็นในสิ่งที่นางทำมา ดาบคู่บารมีเมืองยกกั้นเพชฌฆาตเอาไว้จากองค์พระชายาได้ทันเวลา องค์รัชทายาทหนึ่งเดียวใช้ดาบที่เทียบไม่ได้มารองความตายเอาไว้จนตัวสั่น มือข้างซ้ายรองช่วงปลายดาบเลือดออกหนักเมื่อความลื่นพาฝ่ามือเลื่อนกินดาบจนโลหิตไหลออกมา
YOU ARE READING
[END] [KOOKMIN] #นางสนมจีมิน
Fanfictionจากบุรุษสามัญชนทั่วไป กลับกลายต้องมาใช้ชีวิตในฐานะสนมเอกขององค์รัชทายาทจากแดนไกล ที่สำคัญไปมากกว่านั้นคือเขาจะต้องปิดบังความลับที่แท้จริงของตนเองเอาไว้ ว่าตน...คือผู้ชาย
Ep.13
Start from the beginning