သူသိ​ေစ(သူသိစေ)

စာမ်က္​ႏွာ ဆယ္​့သံုး(စာမျက်နှာ ဆယ့်သုံး)

မီးလင္​းဖိုကိုမီးစာထပ္​ထည္​့ရင္​း ခံုမွာစာထိုင္​ဖတ္​​ေနတဲ့Joon​ေဘးနားကိုသြားထိုင္​လိုက္​သည္​။

ထိုင္​လိုက္​တဲ့သူ႔​ေပါင္​​ေပၚကို​ေခါင္​းတင္​လိုက္​​ေတာ့​ေနရထိုင္​ရမခက္ရ​ေ​လ​ေအာင္​​ေသခ်ာ​ေနရာခ်​ေပးလိုက္​ရ​ေသးသည္​။

စာအုပ္​ကို​ေဘးကိုထားလိုက္​ၿပီးသူ႔ဗိုက္​ကိုမ်က္​ႏွာအပ္​ကာလက္​ႏွစ္​ဖက္​ကခါးကိုတင္​း​ေန​ေအာင္​ဖက္​ထား​ေတာ့...
ဆံပင္​ခပ္​ထူထူ​ေတြကိုဖြ​ေပး​ေနလိုက္​သည္​။

"ပိန္​လိုက္​တာ အကိုက"

အားမလိုအားမရနဲ႔ဖက္​ထားတဲ့ခါးကိုတင္​းကနဲဖ်စ္​ညႇစ္​သည္​။

"မဝခ်င္​ပါဘူး
ဝတာက်န္​းမာ​ေရးနဲ႔မ်ားညီၫႊတ္​တယ္​မွတ္​​ေနလား"

ဖြ​ေနတဲ့ဆံပင္​​ေတြကိုခပ္​ဖြဖြဆဲြ​ေဆာင္​့လိုက္​​ေတာ့
အား...ကနဲထ​ေအာ္​ၿပီးငုတ္​တုတ္​ထထိုင္​ကာစိုက္​ၾကည္​့သည္​။

"နာ​ေအာင္​လုပ္​တယ္​​ေပါ့
အကိုကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုမခ်စ္​​ေတာ့ဘူးမလား"

"မခ်စ္​​ေတာ့ဘူး မင္​းကို"

"အကို!!"

နားနားကပ္​ၿပီးအ​ေအာ္​ခံလိုက္​ရ​ေတာ့လူကလန္​႔သြားသည္​။

စတာကိုဒီ​ေကာင္​​ေလးကဘယ္​လို​ေတြ​ေတာင္​...

ႏွစ္​​ေယာက္​သားဘာစကားမွမ​ေျပာပဲမ်က္​လံုးခ်င္​းအၾကာႀကီးဆံု​ေနလိုက္​ၾက​ေသးသည္​။

ႏွစ္​မိနစ္​​ေလာက္​ၾကာ​ေတာ့မွ​ေဘးနားက​ေနထြက္​သြားၿပီး
အခန္​းတံခါးကိုအက်ယ္​ႀကီးအသံထြက္​ေ​အာင္​ပိတ္​ကာဝင္​သြားသည္​။

မခ်စ္​​ေတာ့ဘူးဆိုတာစလိုက္​တာပါ၊
ဘာလို႔အဲ့​ေလာက္​ထိဆက္​ဆက္​ထိမခံျဖစ္​သြားရတာလဲ....။

စိတ္​ဆိုးသြား​ေတာ့လည္​းစိတ္​မ​ေကာင္​း...

မီးဖို​ေခ်ာင္​ထဲကိုဝင္​လာၿပီးJoonၾကဳိက္​မယ္​့တစ္​ခုခုခ်က္​ဖို႔ျပင္​ဆင္​ရသည္​။

သူခ်က္​​ေကြၽးတာကို​ေတာ့​ေကာင္​း​ေကာင္​းစားတာမလို႔...
အစားနဲ႔ျပန္​​ေခ်ာ့ရမည္​။