သူသိ​ေစ(သူသိစေ)

စာမ်က္ႏွာ‌ ေလး(စာမျက်နှာ‌ လေး)

ဒီႏွစ္ေနြဦးကလွတယ္...
မင္းမရိွလဲ ေနြဦးကေတာ့လွေနတာပဲ...
ကိုယ့္ရင္ထဲမွာသာရြက္ေႂကြေတြေဝေနခဲ့တာ...

By 2020 Namjoon

"ကြၽန္ေတာ္မနက္ျဖန္စာအုပ္ေတျြပန္လာေပးခ်င္လို႔
ခင္ဗ်ားအိမ္ကိုလာလို႔ရလားဟင္"

စေနေန့ညေနတစ္ခုရဲ့ ဖုန္းျမည္သံအဆံုးမွာ
သူ႔ဆီကိုစာအုပ္ေတြလာေပးဖို႔ေျပာတဲ့ SeokJin...

သူစိမ္း‌ေတြနဲ႔အဆက္အဆံလုပ္ရမွာပ်င္းတဲ့သူက
ထိုလူရဲ့သူ႔ဘဝထဲကိုခ်ဉ္းနင္းဝင္ေရာက္မႈကိုေတာ့
လိုလိုခ်င္ခ်င္ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္...။

မနက္ျဖန္လာမည္ဆိုေတာ့
နဂိုကတည္းကသပ္ရပ္ေနၿပီးသားအိမ္ကို
နည္းနည္းေလးျပန္ရွင္းလိုက္မိသည္။

ဘာမွမရိွေတာ့တဲ့ေရခဲေသတၲာကိုၾကၫ့္ၿပီး
‌ေ‌ဈးဝယ္ဖို႔စက္ဘီးေလးနဲ႔ထြက္လာလိုက္သည္။

မနက္ျဖန္ဘုရားေက်ာင္းသြားဖို႔အစီအစဉ္ကိုပါဖ်က္လိုက္သည္။

ဘဝရဲ့အစီအစဉ္ေတြမက်မႈဟာထိုလူတစ္ဦးတည္း
ဖန္တ္ီးႏိုင္တာမ်ိဳး...

နည္းနည္းလတ္ဆက္မယ္ထင္ရတဲ့အသီးအရြက္ေတြကိုေရြးခ်ယ္ဝယ္ယူၿပီး
ေလ်ာ့ေနတဲ့ကင္မ္ခ်ီအိုးကိုမ်က္လံုးထဲေျပးျမင္မိေတာ့
ေဂၚဖီထုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုပါဝယ္လိုက္သည္။

ပစၥည္းေတြကိုစက္ဘီးျခင္းေတာင္းထဲထၫ့္သင့္တာထၫ့္
ေနာက္ကထိုင္ခံုေပၚမွာတင္ၿပီးႀကိဳးနဲ႔ထိန္းသင့္တာထိန္းကာ
ဝယ္ဖို႔မွတ္လာတဲ့စာရင္းကိုတစ္ခ်က္ျပန္ၾကၫ့္လိုက္သည္။

ဘာမွမက်န္ခဲ့တာေသခ်ာမွ
ေဈးထဲကေနစက္ဘီးကိုတြန္းၿပီးထြက္လာခဲ့သည္။

မိုးခ်ဳပ္စျပဳေနတာေၾကာင့္
လမ္းမီးတိုင္ေလးေတြရဲ့အလင္းေရာင္ကိုအားျပဳျပီးသြားလာေနၾကတဲ့ လူေတြကလည္းအလ်ိႈလ်ိႈ....

အသက္ႀကီးႀကီးအဖြားတစ္ေယာက္က
ကတၴူစကၠူေတြ ပစၥည္းအေဟာင္းေတြထၫ့္ထားတဲ့
သူ႔တြန္းလွည္းေလးကိုကုန္းအတက္မွာ
မနည္းအားစိုက္ၿပီးတြန္းေနတာေတြ့ေတာ့
စက္ဘီးကိုေဒါက္ေထာက္ကာရပ္လိုက္ၿပီး

အဖြားနားကိုသြားကာ ကူၿပီးတြန္းတင္ေပးလိုက္သည္။

"ေက်းဇူးပဲ ေျမးရယ္"