"ငါ့ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ရွာေဖြခ်င္တယ္
Joon"
ေနျပန္ေကာင္းသြားၿပီးအစားအေသာက္မွန္လာလို့ျပၫ့္ေဖာင္းေဖာင္းမ်က္ႏွာေလးကိုၾကၫ့္ေနမိတာ
ေျပာလိုက္တဲ့စကားကိုအာရံုမေရာက္...။
"ဟင္...ဘာေျပာလိုက္တာလဲ အစ္ကို"
"ငါ့တန္ဖိုးကို ငါျပန္ရွာခ်င္တယ္"
ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲ အခုထက္ထိနားမလည္ေပမယ့္ ..
"အစ္ကိုစိတ္ခ်မ္းသာမယ္ဆိုရင္ ဘာျဖစ္ျဖစ္လုပ္ပါ
ကြၽန္ေတာ္က အကုန္လက္ခံေပးမွာမလို႔"
ေနျပန္ေကာင္းလာေတာ့မွအစ္ကိုကပိုၿပီးတည္ၿငိမ္သြားၿပီး
စကားလည္းနည္းလာသည္။
ေဆးေတြကေတာ့ဆက္ေသာက္ရဦးမွာေပမယ့္
စိတ္အေျခအေနကအရင္ကေလာက္မဆိုးေတာ့...။
"ဒီအေတာအတြင္းတကယ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေပးခဲ့တာလည္းမရိွပဲနဲ႔
အၿမဲမင္းဆီကယူပဲယူေနရလို႔
အရမ္းအားနာတယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ကအစ္ကို႔ကိုခ်စ္တာကိုး
ခ်စ္တာမလို႔ အားနာစရာမလိုဘူးေလ"
သူ႔မ်က္လံုးေတြကိုအၾကာႀကီးစိုက္ၾကၫ့္ေနၿပီးမွသက္ျပင္းခ်ကာ....
"ငါကအားနာလို႔ပါ
မင္း အိမ္မက္က Amsterdamမွာတစ္ခါေလာက္ေနၾကၫ့္ဖူးခ်င္တာဆို...."
"မွတ္မိေနတာလား"
"မင္းနဲ႔ပတ္သက္ရင္ ဘာမွမေမ့ခဲ့ဖူးဘူး"
"ေရာ့..."
စားပြဲေထာင့္မွာတင္ထားတဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြကိုသူ႔ဘက္ကိုတိုးေပးလာသည္....။
ယူၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ေလယာဉ္လတ္မွတ္နဲ႔ ဘာမွန္းမသိတဲ့စာရြက္ေတြ...
"ဘာေတြလဲ အကို"
"ေလယာဉ္လတ္မွတ္နဲ႔ အိမ္ငွားထားတဲ့စာခ်ဳပ္
အိမ္ကေကာင္းေကာင္းေလးငွားေပးခ်င္ေပမယ့္
ပိုက္ဆံကသိပ္မသံုးႏိုင္လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"အကိုက ကြၽန္ေတာ့္ကိုထြက္သြားခိုင္းတာလား"
"မဟုတ္ဘူး ငါသြားရင္ဒီအိမ္ႀကီးထဲမွာမင္းကိုတစ္ေယာက္တည္းမေနခဲ့ေစခ်င္လို႔"
YOU ARE READING
သူသိေစ(သူသိစေ)
Romanceရာသီဥတုကဒီခ်စ္ျခင္းေမတၲာေလးကိုမူတည္တယ္ သူပူရင္ကြၽန္ေတာ္ပါပူရၿပီး သူေအးရင္ကြၽန္ေတာ္ပါေအးခ်မ္းရတာ... ခ်စ္ရတဲ့ေနြဦးေလးေရ မင္းအေပၚမွာကိုယ့္ကမ႓ာကမူတည္ၿပီးလည္ပါတယ္။ ရာသီဥတုကဒီချစ်ခြင်းမေတ္တာလေးကိုမူတည်တယ် သူပူရင်ကျွန်တော်ပါပူရပြီး သူအေးရင်ကျွန်တော်ပါအေးချ...
