Vampir Dük'ün Karısı

11, Nişan

Vampir Dük'ün Karısı

"Bu aşk beni yavaşça
öldürüyordu."

11.BÖLÜM : Nişan

"Nişanlandığımız günü hatırlıyor musun?"

Jack'in sorusuyla Olivia başını salladı. O günü ve o anki heyecanını nasıl unutabilirdi ki. Gece yatağına girdiğinde yüzünde solmayan bir gülümseme vardı. Eli sürekli parmağındaki yüzüğe gitmişti. Uykuya daldığında da zaten yüzüğe bakarak dalmıştı.

Jack'in aksine Olivia'nın yüzüğü sol yüzük parmağında duruyordu çünkü o parmağın kalbine giden yol olduğunu biliyordu.

Sağ elinin parmakları sol elindeki alyansa gitti. Taşlı alyansın üzerinde parmaklarını gezdirdi.

"Sizi eve bıraktıktan sonra arabadayken anneme çaktırmadan yüzüğü çıkarıp cebime koymuştum ve o anlamasın diye elimi cebimden yol boyu çıkartmadım."

Halbuki ben de o yüzüğe bakarak uykuya daldım diye geçirdi içinden Olivia. Jack'in hala yüzüğü takmak istemediğinin farkındaydı.

"Yol boyunca Alex ile Katara'nın yaptığı iğrenç espri ve şakaları dinledim. Annem ise nasıl hissettiğimi sorup bundan sonra ne yapmam gerektiğini anlattı. Sanki evlenmek isteyen benmişim gibi."

Olivia hüzünlü gözlerle Jack'e baktı. Şu an da bulundukları ortam romantik bile sayılırdı. Kendisine kalsa başını Jack'in göğsüne yaslayıp sarılarak uyumayı tercih ederdi ama aynı şeyleri Jack ona karşı hissetmiyordu.

Yüzünün çevrelediği kısa sakallarda gezdirdi bakışlarını. O kadar yakışıklıydı ki. Ama o bu yüze ve bedene sahip değildi. Onunla ilgili hiçbir şeye sahip değildi. Bebeği dışında.

Bedenini sola çevirdi. Bir elini yanağının altına koyup Jack'i izlemeye başladı. Bir yandan ona bakarken heyecanlanıyor diğer yandan ise ona yakalanabileceği için korkuyordu çünkü o Jack'in aksine ona her zaman aşkla bakıyordu.

"Eve geldiğimizde doğrudan odama çıkmıştım. Yüzüğü çıkarıp çekmecelerden birine öylece atıverdim. Sonraki gün kahvaltıda masaya oturduğumda ben daha yemeğe başlamadan annem yüzüğü neden takmadığımı sordu ben de aklıma ilk gelen şeyi söyleyiverdim. Ona yatakta rahat bir şekilde yatmak için yüzüğü çıkardığımı söyledim ama o anki aptallığımla bu yüzük parmağımdaydı." Sağ elini görebileceği şekilde yukarı kaldırdı. İşlemeli ve desenli yüzük, yüzük parmağında onun damarlı eline oldukça yakışmıştı. Hemen önünde de alyansı duruyordu. Olivia iç çekti. Bir yüzük bile ona böylece yakışır iken kendisini ve onu yan yana getirdi. Peki o kocasına yakışıyor muydu?

"Annem yüzüğü takmadan yemek yiyemeyeceğimi söylediğinde ona kahvaltıdan sonra takacağımı söyledim ama o ısrarla o yüzüğü parmağıma takmayı başardı. Sonraki günlerde ona ya yüzüğü kaybettiğimi ya da nereye koyduğumu hatırlamadığımı söylediğim halde o bir şekilde bu yüzüğü buldu ve her seferinde parmağıma takmayı başardı." Elini uzun saçlarının arasına daldırdığında Olivia da o saçlara dokunmak istedi. Emindi ki yumuşacıktılar. Saçlarının rengi o kadar güzeldi ki Oliva, Jack'in saçlarına karşı bir zaaf oluşturmuştu. Ama Jack'in saçları değil her yeri mükemmeldi.

"Jack bir soru sorabilir miyim?" Jack, Olivia'yı onaylayan bir ses çıkardığında Olivia aklındaki soruyu sordu.

"Daha önce... daha önce hiç birine aşık oldun mu?" Aklındaki soruyu sorduğunda Jack'in tepkisini merak edip ona yüzüne iyice baktı.

Jack, Olivia'nın sorduğu soruyla duraksadı. Böyle bir soru beklemiyordu. Hatırladığı anılar yumruğunu sıkmasına neden olurken sinirinin geçmesi için gözlerini kapayıp sıktığı yumruğunu serbest bıraktı.

"Oldum."

Olivia titrek bir nefes aldı. Belki de aklı hala o kadındaydı ve bu yüzden Olivia'ya karşı bir şey hissetmiyordu. Son bir umutla başka bir soru yöneltti kocasına. Belki de sevmiyordu o kadını. Belki de sadece eskiden sevdiği bir kadındı. Gereksiz kıskançlık yapmasına gerek yoktu. Ama Olivia o kadar çok seviyordu ki Jack'i onun başka bir kadını sevme düşüncesi bile bedeninin kıskançlık duygusuyla kaplanmasına yetiyordu.

"Peki- o kadını hala seviyor musun?"

Jack duraksadı. Seviyor muydu? Bırakamamıştı ki. O kadını aklından çıkaramıyordu. Her ne kadar ihanete de uğrasa insan sevdiğini aklından çıkaramıyordu.

''Onu aklımdan çıkaramıyorum."

Kocası başkasını seviyordu. Kalbinde oluşan ince sızı acısını göz yaşlarına yollarken burnundaki sızı da buna katılmış ve göz yaşı olarak ona geri dönmüştü.

Çok acıydı. O kadar acıydı ki bu durum onun için. O kadından nefret etmişti ve Jack'den de. Ama en çok kendisinden. Başkasına aşık olan bir adama aşık olduğu için kendisinden nefret etti. Onunla başkasına aşık olduğu halde evlenen kocasından da nefret etti. Nasıl bir durumun içindeydi böyle. Eski pozisyonuna geri dönüp yorganı yüzüne kadar çekti. Bir ezik gibi kocasının yanında ağlayamazdı. O başkasını seviyor diye kendini ağlayarak onun yanında küçük düşüremezdi. Hıçkırık kaçmaması için dişlerini dudaklarına geçirip nefesini tuttu. Gözünden yanağına doğru akan yaşları yorganın altındaki eliyle hızlıca sildi. Uyumak için gözlerini kapadı. Ama aynı sorunun ona sorulmasıyla gerisingeri açtı.

"Peki ya sen? Hiç birine aşık oldun mu? Benden önce?"

Sadece sana.

Sesinin titremeyeceğinden emin olduğu zaman konuştu.

"Hayır, olmadım." Jack 'gerçekten mi' dercesine Olivia'ya baktı. Onun gibi güzel bir kız nasıl birisinden hoşlanmazdı.

"Güzel bir kızsın Olivia. Aşık olmasan bile eminim ki seni beğenen birileri olmuştur."

Ben sadece senin beğenmeni istiyorum. Başka kimsenin değil.

"Oldu ama bir ilişki yaşayacak yaşa göre gençtim ve vaktimi öyle şeylere harcayamazdım. Güzellik her şey değildir. O yaşlarda bir ilişkiye girmek aklımı sadece boş şeylerle doldurur, çürütürdü."dedi.

Kendisinin onu güzel görmesine sevinse miydi yoksa onu güzel gördüğü halde ve evli olduğu halde aklı hala o kadında olduğu için üzülse miydi bilemedi. Kalbi öyle karman çormandı ki daha fazla konuşmaya takati kalmamıştı.

Jack ona yeni bir soru sormak için ağzını araladığında onu durdurdu. Yoksa ondan daha çok nefret edecekti.

Doğa karanlığını sürdürürken Olivia ilk defa kocasına bu şekilde hissederek kapadı gözlerini. Belki de ilk başından beri olması gereken buydu ve belki de artık ona bu tür duyguları beslememeliydi.