Genç kadın, morluklarla dolu olan karnına baktı. Karnında taşıdığı varlık onu her gün biraz daha zorlasa da bunu yapmak zorundaydı. Onu dünyaya getirmeli ve bu savaşa son vermeliydi . Belki bu sefer kocası ona biraz daha ilgi gösterirdi.
28.05.2018...
Йой! Нажаль, це зображення не відповідає нашим правилам. Щоб продовжити публікацію, будь ласка, видаліть його або завантажте інше.
'' Beni kardeşinin değil senin övmeni isterdim.''
8.BÖLÜM : Resim
Olivia sabah kahvaltısından sonra mutfağa girdi. Etrafına bakınıp boş bir kavanoz aradı. Ama ne yazık ki etrafta ne bir kavanoz ne de ona benzer bir şey vardı. Umutsuzlukla mutfaktan çıkacağı sırada hizmetli olan Zara ona seslendi.
"Efendim, ne aradığınızı sorabilir miyim?" Olivia başını bulaşık yıkamakta olan Zara'ya çevirdi.
"Kavanoz ya da ona benzer bir şey arıyorum. Var mı acaba?"
Zara ellerini mutfak önlüğüne sildi ve başının hemen üstünde bulunan mutfak dolabından boş bir kavanoz çıkarıp Olivia'ya uzattı.
Olivia içtenlikle gülümsedi. "Teşekkür ederim." Kavanozla beraber mutfaktan ayrılıp merdivenleri çıkmaya başladı. Odasının kapısını açıp içeri girdi. Kavanozu cam masada boş olan bir köşeye koydu. Dolabına ilerleyip içine toprak koyduğu bezi çıkardı.
Gerisingeri masaya döndü. Kavanozu önüne çekerek kapağını açtı. Bezi eline alıp bir tanesi bile masaya düşmeyecek şekilde bezdeki toprağı kavanoza doldurmaya başladı. Çünkü bir tanesi bile çok önemliydi onun için. O toprak annesinin mezarının toprağıydı. Canı kadar değerliydi. Bezdeki bütün toprağı doldurup kavanozun kapağını kapattı. Yatağının yanındaki komodine doğru yürüyüp kavanozu komodinin üzerine koydu.
Yatağın üzerindeki yorganı kaldırıp içine girdi. Annesinin mezar toprağının içinde bulunduğu kavanoza çevirdi bakışlarını. Annesi bedenen yanında olmasa da artık manevi olarak yanındaydı.
***
Olivia, Katara'dan aldığı resmi çizmeyi bitirmiş ve boyamak için paletine boya tüplerinden boya sıkmıştı. Değişik bir resimdi. Bir erkeği andırıyordu.
Bir kaç saatlik de olsa hem kendisini oyalayabilmesi hem de Katara'nın bu resim için ne kadar üzüldüğünü bildiği için resmi ondan istemiş ve büyük bir çerçeveye sığacak şekilde resmi çizmişti.
Odalarının kapısı tıklatıldığında hemen yan tarafındaki masada kağıtlarla ilgilenen Jack "gir" diyerek kapıya vuran kişinin içeri girmesini sağladı.
"Jack, seninle konu- Olivia bunu sen mi çizdin?" Olivia arkasını dönüp Alex'e gülümsedi ve başını salladı.
"Resim yeteneğin olduğunu biliyordum ama bu kadar iyi bir çizer olduğunu tahmin etmemiştim. Jack çok şanslısın." Olivia utanarak başını önüne eğdi. Çizdiği resmi boyamaya başladı.
