Mahal nga kasi kita

13

"She's a demon dressed like angel or as one call it, a wolf disguising as a sheep" he said

"Bakit? What did she do to you?" I asked

"Please Kalira, ayoko muna sabihin ngayon. Ayokong magalit ka, ayokong sirain tong moment natin. I'll just tell you sa ibang araw, okay?" Miles said and I just nodded at him.

Whatever that Jane did, she must have done something so bad. Miles looks so bothered and angry.

Before we even knew it, it was already 6:30 am. Pinagdrive ako ni Miles papunta sa klase ko.

Bababa na sana ako nang hinawakan niya ang kamay ko.

"Ingat ka Lira, aral mabuti future doctor" sabi niya sa akin bago ako bumaba.

"I will" sagot ko at sinarado na ang pinto ng kanyang sasakyan.

Naglakad na ako patungo sa klase nang makita ko si Marco.

Napatigil ako sa paglalakad at napatingin sa kanya.

Naguusap sila ni Abby and it looks like they're having so much fun while eating breakfast together.

Mabilaukan ka sana.

Dineretso ko ang tingin ko at nagpatuloy sa pag lakad.

Its been exactly 2 weeks since we last talked. 2 weeks feels like 2 years already.

Nakakainis talaga si Marco, pero wala naman akong magawa eh.

Kung ayaw niya edi okay. Sino ba ako para pigilan siya?

Ever since that day, nakalimutan ko nang may bestfriend ako.

Marco? Sino yun?

Simula rin ng araw na yun, Miles and I reconciled. He's also staying at my condo for a while now. The day after Marco's text message, someone broke into my condo and I called Miles.

Now he wouldn't leave because he's scared that something would happen to me. Which I am in favor to.

After all my classes, I went to a cafe to study. Med school takes alot of your time and effort. Kelangan magaral ka talaga.

Naalala ko tuloy ang mga study session namin ni Marco.

We would study at a cafe, then for hours di kami magpapansinan. Talagang aral lang kaming dalawa.

Missed that.

I spend 5 hours at the cafe before going back to my condo.

Nang makarating na ako na condo, nakita ko si Miles na nagluluto sa kusina. Narinig niya ang pagbukas ko sa pinto at nilingon ako. Binati niya ako ng isang matamis na ngiti.

"Hey, you're back!" Sabi niya

Napansin kong malinis na ang sala at ang dining table na kanina ay punong puno ng mga gamit.

"I cleaned your condo, did the dishes, organized your stuff too" sabi niya

"Don't tell me you washed my clothes too?"

"Ofcourse not" sabi niya

At this point parang yaya ko na tong si Miles.

I approached him and looked at what he's cooking.

"Uy adobo! Sarap naman nyan" sabi ko

"Shempre, ako pa ba?" Sabi niya

I went to my room and changed clothes. Nang matapos siyang magluto, kumain na kami agad.

"Wow ang sarap ah? Kelan ka natututong magluto ng ganito kasarap? Naglevel up kana ha?" Sabi ko sa kanya kaya agad naman siyang napangiti

"I-It's not much...don't flatter me too much"

"UYY kilig siya" pangasar ko sa kanya

"Kumain ka na nga lang" sabi nalang niya

After we ate, ako na ang naghugas ng mga pinagkainan namin dahil nahihiya na ako sa kanya.

I finished washing the dishes and went to my bedroom, where I saw Miles sitting at the edge of the bed.

The lights are off at tanging ang city lights lang ang nagsisilbing liwanag sa kwarto.

"Miles" tawag ko sa kanya, nilingon niya ako at kahit di ko gaano nakikita ang mukha niya ay nakita ko ang labi niya. Nakangiti na naman siya.

"Kalirea"

I sat next to him and he grabbed my hand.

"Kalirea" he called me

"Bakit?"

"Kalirea..."

"T-Teka...ano ba yun?" I asked

"Kali..." di niya natapos ang sinasabi niya at bigla nalang siyang bumagsak.

"MILES!"

-//-

Dahil naka 2k reads ako magpupublish ulit ako!!! Thank u so much guys!!!!