Tom Riddle ve Luna Lovegood

10. Bölüm

Luna bir günlüğün bile çıkar mesele olduğunda nasıl tatlı göründüğüne şaşkınlıkla baktı "Bir günlüğün ne çıkarı olacak? Yeni sayfalar mı eklememi istiyorsun defterine?"

"Belki bu- belki daha kolay şeyler." Luna gözlerini devirdi "Ama kesinlikle hoşuna gidecek."

"Seni dinliyorum." Luna tam bunu yazdığı sırada kulağının arkasında bir nefes hissetti, ama aniden arkasına döndüğünde orada kimse yoktu. Rahatladı.

"Öncelikle bana hikayeni anlatman gerek."

"Yardımına ihtiyacım yok, ama her şeyi anlatacağım." Luna son zamanlarda başından geçenleri tek tek yazmaya başladı. Heyecanı günlüğe de bulaştı "Fenrir Greybeck, bana bir armağan verdi." Armağan dediği için kendinden utandı ama 'beni ısırdı' ya diyemezdi ya "Hayatımın ellerimden kaydığını hissettirecek bir armağan."

"Sanırım bu ismi duymuştum."

Luna kalemin ucunu mürekkebe batırdı "Büyücü dünyasında onu tanımayan ve ondan korkmayan tek bir insan bile yoktur." yutkundu ve hangi cümlelerle devam edeceğine karar vermeye çalıştı, ama kalemi zihninden önce çalışıyordu "Ve Hogwarts'tan gönderilmeme karar verildi." Luna günlüğün cevap vermesini bekledi ama sessizdi günlük ısrarla "Onlara hak veriyorum, ama yine de böyle sonuçlanmasını istemezdim."

"Hogwarts'ta mı kalmak istiyorsun?"

"Hogwarts benim evim."

Hogwarts her büyücü ve cadının ikinci eviydi, ama eğer ilk evinizden geriye kalan tek şey küllerse Hogwarts da ilk eviniz mertebesine yükseliyordu aniden.

"Ne zaman ayrılacaksın Hogwarts'tan?"

"Aslında yarın sabah ayrılmam gerekiyordu." Neville'i hatırlayıp gülümsedi "Ama Neville birkaç gün daha burada kalabilmem için müdürle konuştu."

"Neden?" 

Luna günlüğün sorusuna inanamıyormuş gibi bir ifadeyle baktı. Neden mi? Bu gerçekten en iyi soru muydu.. 

"Profesör Slughorn'un partisi var, kendisine eşlik etmemi istiyor."

"Profesör Slughorn demek hala partilere devam ediyor."

Luna kaşlarını çattı, onu nereden tanıyordu ki? "Profesörü tanıyor musun?"

"Ben onun gözde öğrencilerinden biriydim."

"Ben." yazdı Luna ve bir süre hiçbir şey yapmayarak durdu "Seninle daha fazla konuşmak istediğimi sanmıyorum Tom Marvolo Riddle."

"Seni korkutuyor muyum?"

"Elbette!" yazdı Luna. Yalan söylemeyi seven bir insan olmamıştı hiç ve karşısında kim olduğunu bilmesi gerekiyordu onunla konuşmaya devam etmek istemesi için.

"Günlüğe zarar verecek misin?"

Luna başını iki yana salladı sanki günlük onu görecekmiş gibi.. Ve Luna'yı hem korkutan hem şaşırtan bir cevap geldi günlükten.