Tom Riddle ve Luna Lovegood

1. Bölüm

"Hey Luna." 

Luna kendisine doğru yürüyen ve diken üstünde gibi görünen Ginny ve Hermonie'yi gördüğünde durdu ve onları beklemeye başladı.

Hermonie kendisinden beklenmeyecek bir tebessüm sundu ve elindeki mektubu salladı "Ron bana mektup yazmış."

Ginny gözlerini devirdi "Her gün yazıyor ve her gün aynı heyecanı yaşıyorsun, sana hayranım." 

Harry yalnızca haftada 1 kez mektup yazabiliyordu Ginny'e. Bazen onu bile yapamıyordu, Ron'un her gün hogwarts penceresinden içeriye uçan baykuşunu gördüğünde deliriyordu. Bir gün kafasını koparacaktı o adi kuşun.. Ya da Ron'un. Buna henüz karar vermemişti.

"Kıskanma Ginny." Ginny Hermonie'ye baktı ve "Çok tatlısınız." dedi.

Hermonie ilk başlarda kaçık olduğunu düşündüğü bu kızı şimdilerde çok seviyordu. Her daim yanlarında olan, Bella'nın eline düştüğünde bile nezaketini, inancını kaybetmeyen Luna'yı kim sevmezdi ki?

Hermonie dırdırcı dergisini bile alıyordu onun için.

Ve Luna artık o dergiyi kendisi çıkarıyordu.

Babası ölmüştü.

Ama Luna bunun babasından kendisine bir emanet olduğu bilinciyle 2 ayda bir kez olsa da dergiyi çıkardı. Bundan asla vazgeçmiyordu, dersleri ne kadar yoğun olursa olsun.

Ve dersleri bu yoğunlukta devam ederse, Profesör McGonagall'dan zaman döndürücüsü rica edecekti. Herm önermişti ona bunu. Kendisinin de kullandığı bir dönem olmuş...

"Ve Ron bana-" 

Ginny ellerini kaldırdı ve "Tamam Herm! Beni delirtmeye mi çalışıyorsun?"

Hermonie ona omuzlarını silkti "Hayır, mutluluğumu paylaşıyorum! En yakın arkadaşlarımla. Olması gerektiği gibi."

Luna onun sonunda Ron'la aşk yaşamasına seviniyordu. Sürekli didişen iki arkadaşın günün birinde buluşacakları yoldaydılar, Luna onun mutluluğunu anlıyordu.

Ne de olsa Hermonie 7 yılını sürekli bir şeylerle mücadele ederek geçirmişti, hala da devam ediyordu bu mücadelesi. Artık mutluluk sarhoşu olmayı hak etmişti.

Luna "Kolyeni Ron mu hediye etti?"

Hermonie sürekli kolyesine dokunuyordu ve dudaklarındaki gülüş onun biricik Ron'undan hediye olduğunu haykırır gibiydi.

"Ah, evet. Ben de onu söyleyecektim."

"Gidelim mi artık?" dedi Ginny bıkkın bir sesle.

Luna üzgün bir tonla "Maalesef bu kez  Hogsmeade'ye gelemiyorum kızlar. Dergiyi halletmem gerekiyor."

Hermonie kolunu kızın omzuna attı ve Ginny'e göz kırptı "Hadi ama Luna, biz sana yardım ederiz."

"Lütfen gel."

"Hem yıl başladığından beri okuldan hiç ayrılmadın." dedi Ginny, Luna'yı yalnızca derslerde birkaç saniyeliğine ve kütüphanede kitaplara gömülmüş bir halde görmek üzüyordu onu.

Luna mağlubiyetle ellerini kaldırdı "Peki ama yardım edeceksiniz, söz mü?"

"Söz." dedi iki kız bir ağızdan.

"Pelerinimi giyip geleyim."

Hermonie onu durdurdu ve "Hey! Karşında çağın en zeki cadısı duruyor ve pelerinin için yatakhaneye mi gitmeyi düşünüyorsun?" Hermonie asasını kaldırdı ve sihirli kelimeleri fısıldadı "Evet, karşınızda Luna'nın en az gözleri kadar mavi pelerini..."