YILAN YÜREK

7 - Terk Edilen Ev

•güncellenmiştir•

♡

S A Y E Z E N

.

İtah Şehri

Şafaktan Önce

Uykusuz geçen uzun bir geceden sonra Saye, tüm hazırlığını bitirince boş tezgahına uzun uzun baktı. Bu evde geçirdiği, ona bir ömür gibi gelen zaman boyunca beyaz mermerin bu kadar temiz olduğunu hiç hatırlamıyordu. İksirlerini, ilaçlarını, türlü büyülerini hazırladığı bu yer şimdi örtülmeyi bekleyen bir omuz gibi çıplak kalmıştı. Saye elinde olmadan tezgahı özlemle okşadı. Aslında tüm evi kucaklıyor gibiydi.

Beş yıl önce herkesi şaşırtıp her şeyini geride bırakarak bir balıkçıyla evlenen Saye, bir loncaya ait olmasına gerek kalmadan Hasna'nın da yardımıyla İtah'taki cadı loncalarından izin alıp Büyük Liman'ın cadılarından biri olarak çalışmaya başlamıştı. Bu evin de kirasını hiç zorlanmadan kocasıyla beraber üstlenebilmiş, alt katı kendisi için bir dükkan, üst katı ise iki aşığa yuva olmuştu. Dünyada en çok mutlu olduğu ve hüznün her zerresini kalbine hapsettiği yer burasıydı. Fakat artık bu ev ona bir yabancı olacak, başka bir sevgiliye kucak açacaktı. Saye evin yeni sahiplerini kıskanmadan edemedi.

Son odunlarını yutan soba, küçük odada tüm sessizliğin içinde cızırdıyordu. Evdeki eşyalardan satabildiğini satmış, bazılarını yeni kiracılara hediye niyetiyle bırakmış, işe yarar olanlardan bazılarını da fakir balıkçılara bağışlamıştı. Duvardaki resimler ise yerlerini hiç terk etmeyeceklermiş gibi hâlâ oradaydılar. Hep oradalarmış gibi. Kocasından kalan evdeki son izleri silmek için içindeki gücü toparlamaya çalışıyordu. Önce sandalyesinden, sonra bardağından en son da yastığından kurtulmuştu. Şimdi ise sıra en özel parçalara, yeteneğin gösterilmediği fakat sözde sanatçının büyük bir arzuyla çizdiği resimlere gelmişti. Saye ne yapması gerektiğini bilemez halde etrafına bakındı. Sobaya doğru ilerleyip her zaman soğuk olan parmaklarını ısıtmaya çalıştı.