Pesters

177 21 16
                                    

Je loopt achter de jonge vrouw door het lange gras. Het is fascinerend, ook al is het nog steeds lang gelig gras. Plotseling stopt het meisje en je botst tegen haar op. Ze draait zich geïrriteerd om en voordat je jouw protest kan beginnen, gebaart ze je stil te zijn. Ze knielt en je volgt haar voorbeeld.
'Zie je dat?' fluistert ze terwijl ze wijst naar iets verborgen in het lange gras.
'Wat?'
Je hebt geen idee waar ze over praat. Alles wat je ziet is een geelachtige groene muur van gras.
'Gewoon afwachten,' fluistert het meisje terug.
Je staart naar de plek waar ze naartoe wijst en dan zie je het. Het gras verdwijnt en iets anders verschijnt.
~~~~~~
'Hé, daar heb je die slet! Heb je weer seks gehad?' schreeuwde ik.
De groep juichten en lachten. We waren op het schoolterrein en het meisje waar ik naartoe schreeuwde stapte net van haar fiets.
'Zwijg, Chris!' schreeuwde ze terug, geïrriteerd.
'Oh wat een grote mond! Dacht je echt dat je ons kan verslaan? Dacht je echt dat je zelfs mij alleen zou kunnen verslaan?'
Ze gaf geen antwoord, maar parkeerde haar fiets en liep langs de groep zonder zelfs maar om zich heen te kijken of naar ons. Ik liep achter haar aan en sloeg haar in haar gezicht.
'Hé Lee! Ik vroeg je wat! GEEF ANTWOORD!' schreeuwde ik in haar gezicht.
'Haha, erg grappig. Je weet best dat mijn naam Hayley is, in plaats van Hé Lee,' zei Hayley sarcastisch.
De groep juichten opnieuw. Waren ze aan het juichen voor mij of voor die slet? Ik wilde iets tegen haar zeggen, maar helaas, de schoolbel ging en Hayley vluchtte het schoolgebouw binnen.

'Hé Chris, ik heb het perfecte idee om wraak te nemen op dat kleine kreng,' fluisterde een meisje naast me.
Ik herkende haar als een van de meisjes uit de groep. Ook al kende ik haar naam niet.
'Vertel me,' fluisterde ik terug.
Ik was geïnteresseerd.
'Oké, ik weet waar ze woont. Het maakt niet uit waarom ik weet het, ik was bevriend met haar in het verleden.'
Ze rolde met haar ogen bij die woorden. Ik knikte om haar te verder laten spreken. Ik had medelijden met haar dat ze vrienden met Hayley was. Ugh, Hayley. Zelfs de naam klinkt walgelijk.
'Maar dat is niet het punt. Het plan is...'
Het meisje stopte met fluisteren omdat de leraar langs liep. Nadat hij weg was, ging ze verder.
'Het plan is dat je naar haar huis gaat. Ze heeft een balkon waar niemand je kan zien. Je klimt daar omhoog, filmt haar en we plaatsen het op het internet. En dat is je wraak,' grijnsde ze.
Ik lachte.
'Sweet.'

Het was tijd. Ik stond voor Hayley's huis aan de rand van het dorp. Snel en stil klom ik op het balkon. Er was inderdaad verborgen voor alles. Er was een grote plant waar ik me achter verborg. Hayley was er niet, maar zodra ik mijn camera had voorbereid, liep ze haar kamer binnen. Gelukkig had haar balkondeur geen gordijnen. Ze gooide haar rugzak in de hoek en ging op haar bed zitten. Ze pakte haar kussen en omhelsde het. Ik moest lachen. Ze is zo'n watje. Gelukkig kon ik mijn lachen stil houden.
Maar wacht! Was ze aan het huilen? Ik heb haar nog nooit zien huilen. Misschien is ze toch niet zo koel. Na een tijdje stond ze op en ging achter haar bureau zitten. Ze was iets aan het schrijven, maar ik kon niet zien wat. Plotseling sprong ze op en rende de trap af.

Het duurde een paar momenten voordat ze terug kwam en ik was alles nog steeds aan het filmen. Deze keer had ze een mes in haar hand. Een grote scherpe keukenmes. Het duurde een paar seconden voordat ik besefte wat ze van plan was om te doen, maar in die tijd had ze het mes in haar borst geduwd. Ik was zo geschokt dat ik niet eens kon bewegen. De tranen liepen over Hayley's wangen en bloed kleurde snel haar witte top rood. Ze zonk op haar knieën. Bloed bedekte alles: haar top, haar handen, het mes, het was zelfs op de grond! Ze gaat dood. Ze gaat dood! Ik sprong op en rende naar haar raam.
'Hayley! Hayley! Open de deur.'
Hayley draaide haar hoofd om de deur en ze zag me. Ze probeerde te glimlachen, maar dat mislukte. Ze verloor te veel bloed. Haar ogen werden dof en ze viel voorover. Haar lichaam duwde het mes nog verder in haar. Ze was dood.

"Jongens, bedankt voor het bekijken van deze video die ik heb gemaakt. Ik was een pester hiervoor en ik pestte dit meisje, Hayley. Ik pestte haar, want ik wilde cool zijn. Maar eigenlijk, vond ik haar aardig. Ze was een leuk en mooi meisje, misschien een beetje verlegen. Maar vanwege mijn pesten, is ze hier niet meer. Ze pleegde zelfmoord Dit is de brief die ze schreef:

Lieve familie,

Ik hou van jullie allemaal, met heel mijn hart. Maar dit leven is te moeilijk voor mij. Ik word al jaren gepest en ik kan het niet stoppen! Ik heb niemand verteld over het pesten, bang dat het nog erger werd. Dus dat is de reden waarom ik zelfmoord heb gepleegd. Nu hebben jullie geen problemen met mij als een ellendige kind. Nu hebben jullie eindelijk rust. En voor de pestkoppen? Nou, waarschijnlijk leren ze er iets van, of ze zoeken een ander slachtoffer. En ik denk dat laatste.

Houd van jullie allemaal.
Hayley

Zoals je kunt zien, heb ik tranen in m'n ogen. Als gevolg van een domme, uit de hand gelopen grap, heeft ze zelfmoord gepleegd. Dat komt allemaal door mij als een pester. Ik wil dat jullie allemaal denken over jezelf. Ben jij een pestkop? Doe je gemene dingen bij een persoon? Als je dat doet, verander je leven, net zoals ik dat doe. Want als een persoon zelfmoord pleegt door jouw pesten, bega jij een moord. En dat wil je niet. Alsjeblieft Hayley, rust in vrede!"

------
Oh my Loki!!! Hayley is dood!
Ach ja, ik mocht haar toch al niet. XD Je moet toch een keer opkomen voor de dingen die jij belangrijk vindt, of ben ik dan gek?

Hoe dan ook, dit was origineel een Wattstrong verhaal. Wattstrong staat voor een groep mensen die verhalen en gedichten schrijven over/tegen pesten. En ik als Queen Anti-cliché besloot het weer eens anders te doen dan de rest. Wat betekent dat ik vanuit de pester schreef, in plaats van de gepeste.

Jezus, dit is een redelijk lange A/N. Voor mijn doen dan...

Anyway, dank je wel voor het lezen, stemmen en wat dan ook.

Opgedragen aan @MagicSong, omdat ze kei hard begon te janken toen ze dit hoofdstuk las. Hier schat, heb je de zakdoekjes.

Mijn magische boekWhere stories live. Discover now