Date

276 11 0
                                    


Jungkook woke up without the familiar warmth of his mochi. He blinked a couple of times to get his vision clear only to find Jimin was missing.

He groans and get his eyeglasses since kailangan pa din niyang magsuot nun dahil recomended pa ng doctor niya. Tuwang-tuwa pa nga ang butihing doctor nang ipaalam nila ni Jimin na nakakakita na nga siya.

Nang makapaghilamos ng mukha,bumaba siya para hanapin ito sa kitchen na baka naghahanda lang ito ng breakfast for them. But in his dismay,wala ding Jimin siyang nakita.

Magpapanic na sana siya but he heard the door opening kaya mabilis siyang nagtungo sa main entrance ng condo niya and found his Jiminie holding a two take out bags of food.

"Oh hi babe,good morning"

"Morning,san ka galing?"

Hinalikan niya ito sa cheek,sabay kuha sa mga bitbit nito.

"Naglakad-lakad tas bumili na din ako ng breakfast for us,tinatamad akong magluto eh hehe"

"Ang daya naman..why didn't you woke me up? Aishh"

"Pftt,are you upset? Aww please don't babe hm? You just looked really cute while peacefully sleeping kaya di na kita ginising pa..sorry na"

"Hmp"

Kunwaring sumimangot siya saka dinala sa kusina ang pagkain nitong dala at inilapag sa mesa. He felt Jimin's short arms wrapping around his torso,kaya ayun gusto pa sana niyang magpabebe ,pero olat na naman siya pag naglambing na ito sa kanya ng ganito.

"I'm sorry Kookoo..please don't be mad at me"

"I'm not mad,baby..am just..i got worried na umalis ka ng mag-isa. What if naulit yung nangyari sayo nang sumakay ka sa taxing perve ang driver? Hindi ko man lang alam kung san ka nagpunta,so pano kita mapo-protektahan?"

"I-I'm really sorry..I understand,di na po mauulit"
He felt the sincerity in Jimin's cracked voice which was alarmed him.

Nagpanic lang naman siya but hindi naman niya ito pinapagalitan para paiyakin..Tinanggal niya ang mga kamay nitong nakayakap sa kanya saka ito hinarap,cupping his boyfriend's fluffy cheeks.

"Hey hey,it's okay. I'm not mad,hm? Basta wag mo nalang ulit gagawin na aalis ka ng mag-isa. You could've just called my driver,si Mr Lee babantayan ka niya"

"That was my mistake..i forgot about him"

Napapabuntong-hininga na niyakap na lamang niya ito. Hindi yata tama ang tono niya while confronting his lover,now he felt bad. Ayaw niya itong makikitang umiiyak o kahit malungkot man lang. He should make it up to him.

"Am i forgiven?"

He playfully giggles,kissing his boyfriend's little nose.

"Hindi nga kasi ako galit,so don't ask me that question. No matter what you'll do,hindi kita kayang tiisin. Ugh,you are my strength but mostly you make me weak"

Kookmin's Love Is BlindWhere stories live. Discover now