Kookmin's Love Is Blind

Adjust

Walong oras na nga ang nakakalipas simula nang umpisahang operahan si Jungkook at sa mga sandaling ito ay hindi pa nila alam kung ano na ang nangyayari sa kanyang nobyo. Kaya naman yung excitement niya, nag-uumpisa ng mapalitan ng kaba.

"G-ganito din po ba katagal yung operation saken? Antagal nila sa loob,nag-aalala na po ako"
He pouty complained,irritation in his voice.

"I dunno baby,and for now we just have to wait hm?"

"S-sorry po ninong,ninang"

"It's okay sweetheart,don't say sorry cuz we feel what you feel too"

Niyakap pa siya ng ninang niya para pakalmahin siya, which he eventually calmed down naman. Naghintay pa sila nang hanggang mga ten minutes,lumabas na nga ang doctor na nagsagawa ng operation ng kanyang kasintahan. 

Inakbayan siya ng ninong niya at nakahawak naman sa kamay niya ang ninang niya saka sabay-sabay nilang hinarap ang doctor.

"Doc how's my son?"

"The operation are successful, there's nothing to worry about Mrs. Jeon. And after his surgery, he have to take a lot of rest para maka-recover agad siya. Mga ilang araw pa bago pa natin pwedeng tanggalin yung bandage sa mga mata niya para malaman din natin kung nakakakita na siya ulit"

"Oh thank you very much doctor for taking really good care of my son"

"That's a big part of my job, Mr Jeon. And Jimin, you can breathe now"

He gigglingly hugged the doctor na naging kaibigan na niya dahil ever since na nabulag siya ito na ang doctor na nangangalaga sa kalusugan niya.

"Thank you so much po doc"

"You're welcome pretty. Please excuse me"

Nagpaalam na nga ang doctor, at muli silang naghintay ng halos thirty minutes din bago naibalik si Jungkook sa private ward nito para makapagpahinga na.

Nakatulog na ito dahil sa epekto pa din ng anesthesia,habang ang parents nito nagpaalam na bibili ng makakakain nilang lahat. He's kinda sleepy and about to take a nap,but a light knock from the door interrupt him.

He stood up and opened the door, only to be greeted by Taehyung's tired smiles.

"Hi, how's Jungkook?"

"Hello,He's doing okay. Lika pasok ka muna"

Nakangiting tumango naman ito at pumasok nga sa loob. Muli siyang naupo sa tabi ni Jungkook,habang naupo naman si Taehyung upuan paharap sa kanya.

"Ginabi ka na yata sa pagbisita mo sa kaibigan mong nandito?"
Usisa niya dito, trying to start a new conversation.

"Onga eh, pero pauwi na'ko dumaan lang talaga ako para kumustahin kayo ni Jungkook"

"Ahh.. Okay naman kami pareho ni Kookie lalo't successful ang operation niya, sana nga lang ay muli na siyang makakita"

"Sana nga. Kayo na ba?"
He was caught off guard by that sudden question from his ex.

"Hey don't feel uncomfortable, Minnie, I didn't mean to make you feel like that. I just wanna know, that's all"

Nakipagtitigan siya dito saglit, saka matapang na sinagot ang tanong nito.
"It's not because i feel uncomfortable but instead it feels like you're not the Taehyung I used to know.. And yes, kami na"

Ito naman ang nakipagpalitan ng tingin sa kanya at saglit na natigilan bago ngumiti sa kanya.

"Well then, I'm happy for you Ji. Basta masaya ka, happy na din ako"