İki İnsan Tek Kader
Birisi cesur ve savaşçı bir Gryffindor, diğeri ise zeki ve hırslı bir Slytherin. Bu iki farklı insanın hiç beklemedikleri bir anda kaderleri birleşirse ne olur? Savaş? Ölüm?
*Hikayem altıncı sınıftan başlayacak ve kitap ve filmd...
Yattığım yerde huzursuzca kıpırdanıp gözlerimi açtığımda hala salonda olduğumu fark ettim. Kafam Hermione'nin omuzunda uyuya kalmışım. Onu uyandırmamak için yavaşça kalktım ve koltuğun kenarındaki battaniyeyi onun üzerine örtüp mutfağa geçtim. Mutfakta annem dışında kimse yoktu. "Günaydın tatlım." dediğinde ona dönüp olabildiğince gülümsedim. "Günaydın anne." dediğimde bana merakla bakıyordu. Asasını mutfak önlüğünden çıkartıp tezgahtaki yumurta ve sosise doğrultup onları tavaya gönderdi ve yanıma gelip beni sandalyeye oturttu. Kendisi de hemen yanıma oturduğunda merakla ona bakıyordum. O ise sıcacık gülümseyip elimi tuttu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Okulda ne oldu Ginerva?" diye sorduğunda şaşkındım. Ben cevap vermeyince ise sormaya deavm etti. "Geldiğinizden beri hepiniz çok kötü görünüyorsunuz. Yani bir şeyler olmuş." dediğinde ona döndüm. "Bir şey yok anne, bunu da nereden çıkarttın?" diye inkar ettiğimde tek kaşı havada bana bakıyordu. "Bana yalan söylemeyi aklından bile geçirme Ginerva Weasley. Abilerin geldiklerinden beri şaka yapmadı, Ron önüne koyduğum tatlıları yemedi ve sen, Harry ve Hermione ölmüş gibisiniz." dediğinde ofladım. Annem ise elimi sıkıp "Bana anlatabilirsin canım, seni hiç bir şeyle yargılamam ya da sana kızmam Ginny. Anlatırsan sana iyi gelir, rahatlarsın." dediğinde derin bir nefes aldım ve senenin başından beri yaşadığımız her şeyi anlattım. Konuşmam bittiğinde gözlerim yine dolmaya başlamıştı.
Annemin sıcak elini yüzümde hissettiğimde kafamı kaldırıp ona baktım. O yanağımdan akan göz yaşlarımı silerken bir yandan da burukça gülümsüyordu. "Üçünüz adına da çok üzüldüm tatlım. Ama ilk defa Sirius'un dediklerine katılıyorum. Onlar çaresiz çocuklar. Annemin hayatıyla tehdit edilseydim ben ne yapardım diye düşündüm de, Merlin korusun! Ve her zamanki gibi Hermione'de haklı. Ne kadar bir Malfoy'un duyguları olduğunu düşünmesem de, bu genç Malfoy'un var gibi tatlım." dediğinde şaşkınca anneme bakıyordum. "Draco'nun beni sevdiğini mi düşünüyorsun gerçekten?" diye sorduğumda beni başıyla onaylaması şaşkınlığımı ikiye katlamıştı. "Sende onu seviyorsun Ginny. Ama en önemlisi onu affedecek kadar seviyor musun? Biraz düşün." deyip beni yanağımdan öptükten sonra oturduğu yerden kalktı ve sofrayı kurmaya başladı. "Şimdi git ve oğlanları uyandır tatlım. Kahvaltıda herkesi masada istiyorum." dediğinde onu aşımla onayladım ve yerimden kalkıp mutfaktan çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
